«Σένα», η νέα σειρά του Netflix που έκανε πρεμιέρα την περασμένη Παρασκευή είναι ένα έργο μυθοπλασίας για τη ζωή του σπουδαίου Βραζιλιάνου οδηγού που περιλαμβάνει διαλόγους και καταστάσεις που φαντάστηκαν οι σεναριογράφοι και οι δημιουργοί του.
Πολλές από τις σκηνές με τις προσωπικές στιγμές του Αϊρτον Σένα με τη σύντροφό του Σούσα, ή τους διαλόγους του με τον φίλο του Γκαλβάο Μπουένο και τις σχέσεις του με τους παιδικούς του φίλους είναι καθαρή μυθοπλασία. Ενας από τους βασικούς χαρακτήρες της σειράς, η Βρετανίδα δημοσιογράφος Λάουρα Χάρισον δεν υπήρξε στην πραγματικότητα και λειτουργεί στην πλοκή ως ένα είδος συγχώνευσης του τι έλεγε η κοινή γνώμη εκείνη την εποχή για τον Σένα.
Ωστόσο υπάρχουν πολλά σημεία στη ζωή του Βραζιλιάνου που αν και φαίνονται υπερβολικά αποτελούν πραγματικά γεγονότα.
Ο Σένα ήταν χαρισματικός χαρακτήρας που μπορούσε να επιβάλει σιωπητήριο σε ένα δωμάτιο γεμάτο με παγκόσμιους πρωταθλητές. Ηταν εξαιρετικά έξυπνος ενώ είχε μια δική του αίσθηση για τη ζωή και τον θάνατο.
Ο πρόωρος θάνατος του, πριν από 30 χρόνια, σε ηλικία μόλις 34 ετών τον κατέστησε μύθο. Η ζωή του ήταν γεμάτη απρόοπτα, ακρότητες, αδικίες και μεγάλες νίκες.
Ένα από τα ζητήματα που επικεντρώνεται η σειρά είναι η θυματοποίηση του Σένα από ένα σύστημα που δεν ήθελε να τον δει να κερδίζει για διάφορους λόγους, ανάμεσά τους και η ευνοιοκρατία που επικρατούσε υπέρ των ευρωπαίων οδηγών και κατασκευαστών.
Στο πρώτο επεισόδιο βλέπουμε τον Σένα να χάνει τον παγκόσμιο τίτλο στους αγώνες καρτ από τον Ολλανδό Πέτερ Κούνε τον οποίον νίκησε στον τελευταίο αγώνα και ισοβάθμησε μαζί του. Υπήρξε τότε μια σύγχυση για τους κανόνες σε περίπτωση ισοβαθμίας κι ενώ ο Σένα υποστήριζε πως θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ο τελευταίος αγώνας οι διοργανωτές στηρίχθηκαν στα αποτελέσματα των προηγούμενων.
Είναι αλήθεια επίσης πως ο Σένα έφτασε κοντά στο να εγκαταλείψει το όνειρό του να συμμετάσχει στη Φόρμουλα 1 λόγω των πιέσεων που του ασκούσε η οικογένειά του. Ο πατέρας μου συμφώνησε να του πληρώσει τα έξοδα για να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα Φόρμουλα Ford 1600 με την προϋπόθεση πως θα επέστρεφε την επόμενη χρονιά για να εργαστεί στην οικογενειακή επιχείρηση. Η επιτυχία του Σένα ήταν μεγάλη, κέρδισε στους 12 από τους 19 αγώνες και στέφθηκε πρωταθλητής. Μεγάλες ομάδες άρχισαν να δείχνουν ενδιαφέρον και ταυτόχρονα να δημιουργεί αντιπαλότητες, όπως αυτή με τον Αργεντινό Ενρίκε Μανσίγια ο οποίος έριξε το αυτοκίνητό του πάνω στον Σένα και τον έθεσε εκτός αγώνα. Υπάρχει φωτογραφία που δείχνει τον Βραζιλιάνο να έχει πιάσει από τον λαιμό τον Μανσίγια.
Στο τέλος εκείνης της χρονιάς ο Σένα ανακοίνωσε πως αποσύρεται για να επιστρέψει στην πατρίδα του, λόγω των πιέσεων που του ασκούσε η οικογένειά του και η σύζυγός του Λίλιαν η οποία δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στη ζωή της Αγγλίας.
Αλήθεια είναι επίσης πως ο Σένα επέστρεψε στην Ευρώπη την επόμενη χρονιά για να κυνηγήσει το όνειρό του να τρέξει στη Φόρμουλα 1.
Το 1982 η αντιπαλότητά του στη Φόρμουλα 3 ήταν με τον Αγγλο Μάρτιν Μπραντλ. Ο τίτλος κρίθηκε στον τελευταίο αγώνα, με τον Σένα να χρησιμοποιεί μία ασυνήθιστη τακτική. Τοποθέτησε αυτοκόλλητες ταινίες στους αεραγωγούς προκειμένου να ζεσταθεί πιο γρήγορα ο κινητήρας και να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο από τον πρώτο γύρο αντί τον έβδομο ή όγδοο.
Στον έκτο γύρο το αυτοκίνητο άρχισε να υπερθερμαίνεται και στο πιο επικίνδυνο σημείο της πίστας ο Σένα χαλάρωσε τη ζώνη ασφαλείας για να σκίσει τις ταινίες με το χέρι του. Η κίνησή του πέτυχε και ο Βραζιλιάνος κέρδισε τον αγώνα και το πρωτάθλημα.
Στην πρώτη του σεζόν στη Φόρμουλα 1, to 1984, συμμετείχε με μια μικρή ομάδα χωρίς περγαμηνές, την Toleman.
Στον έκτο αγώνα της σεζόν, στο γκραν πρι του Μονακό έκανε έναν μυθικό αγώνα που τον βοήθησε να αποκτήσει δύο φήμες που τον ακολουθούσαν μέχρι το τέλος της ζωής του: πρώτον πως ήταν «ο βασιλιάς της βροχής» και δεύτερον «ο βασιλιάς του Μονακό».
Ο Σένα ξεκίνησε εκείνο τον αγώνα από τη 13η θέση, ενώ πρώτος ήταν ο Αλαίν Προστ με τη ΜακΛάρεν.
Σε κάθε γύρο και υπό καταρρακτώδη βροχή, ο Βραζιλιάνος πλησίαζε τον προπορευόμενο. Ενώ ο αγώνας έχει 76 γύρους, στον 29ο ο Προστ άρχισε να κάνει νόημα να ολοκληρωθεί πρόωρα το γκραν πρι.
Στον 32ο γύρο βγήκε η κόκκινη σημαία και ο Προστ σταμάτησε πριν τον τερματισμό αλλά ο Σένα τον προσπέρασε με αποτέλεσμα να είναι ο πρώτος που πέρασε τη γραμμή τερματισμού.
Νικητής βέβαια αναδείχτηκε ο Γάλλος, αλλά πολλοί δημοσιογράφοι θεώρησαν τον Σένα τον πραγματικό θριαμβευτή.
Τρία χρόνια μετά, ξανά στο Μονακό, ως οδηγός της Lotus πλέον, ο Σένα προηγείτο 55 δευτερόλεπτα από τον Προστ. Μια εύκολη νίκη κατέληξε σε φιάσκο όταν στον 67ο γύρο στην είσοδο του τούνελ, έριξε το μονοθέσιο του πάνω στον τοίχο λόγω δικού του λάθους. Εκείνος ο αγώνας έμεινε στην ιστορία ως σημείο αναφοράς για την εμμονή που είχε ο Σένα να τρέχει ταχύτερα απ’ όλους ακόμα και όταν είχε εξασφαλίσει τη νίκη.
Το 1986 ο Βραζιλιάνος χρειαζόταν οπωσδήποτε τη νίκη στο γκραν πρι της Ιαπωνίας για να έχει πιθανότητες να κατακτήσει τον τίτλο τον οποίον διεκδικούσε και ο Προστ.
Στον 47ο γύρο προσπάθησε να προσπεράσει τον Προστ σε μία κλειστή στροφή. Κανείς από τους δύο δεν υποχώρησε με αποτέλεσμα να συγκρουστούν.
Ο Γάλλος εγκατέλειψε το μονοθέσιό του όχι όμως και ο Σένα που έκανε νόημα στους στιούαρντς να σπρώξουν το αυτοκίνητο του για να επιστρέψει στον αγώνα.
Τελικά νίκησε αλλά ακυρώθηκε γιατί μετά το επεισόδιο με τον Προστ δεν επέστρεψε στο σημείο της σύγκρουσης στην πίστα αλλά συνέχισε από πιο κάτω.
Ο Σένα κατηγόρησε τον πρόεδρο της ομοσπονδίας, τον Γάλλο Ζαν Μαρί Μπαλέστρ πως προσπάθησε να ευνοήσει τον συμπατριώτη του Αλαίν Προστ. Τιμωρήθηκε με πρόστιμο 100.000 δολαρίων και απαγόρευση συμμετοχής στους αγώνες για έξι μήνες.
Η σειρά αγνοεί δύο πολύ σημαντικά στοιχεία στη ζωή και στην καριέρα του Σένα.
Το πρώτο έχει σχέση με την παράλυση στο πρόσωπό του που επηρέασε τον Βραζιλιάνο και απείλησε την καριέρα του.
Στους τελευταίους μήνες του 1984, όταν ο Σένα ετοιμαζόταν να φύγει από την Toleman για να πάει στη Lotus η δεξιά πλευρά του προσώπου του σταμάτησε να κινείται.
Ο Σένα διαγνώστηκε με μαστοειδίτιδα, μια λοίμωξη ενός νεύρου πίσω από το αυτί που στέλνει εντολές στον εγκέφαλο σχετικά με τις κινήσεις του προσώπου. Ο Βραζιλιάνος έλαβε κορτιζόνη αλλά ζήτησε να αλλάξει θεραπεία φοβούμενος για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του φαρμάκου.
Αργότερα έπρεπε να συνεχίσει να παίρνει φάρμακα καθώς δεν μπορούσε να βρει λύσεις στο πρόβλημα. Σε πολλές από τις συνεντεύξεις που έδινε εκείνη την εποχή μπορούσες να παρατηρήσεις την παράλυση στη δεξιά πλευρά του προσώπου του.
Δεν αναφέρεται επίσης ο αγώνας του το 1993 στο Ευρωπαϊκό Γκραν Πρι όπου θεωρείται πως έκανε τον «πιο τέλειο γύρο στη Φόρμουλα 1».
Σε μια βρεγμένη πίστα, ο Σένα εκκινούσε από την τέταρτη θέση αλλά αμέσως υποχώρησε στην πέμπτη. Πριν ολοκληρωθεί ο πρώτος γύρος κατάφερε να προσπεράσει τους Σουμάχερ, Βέντλιγκερ, Χιλ και Προστ και να τεθεί επικεφαλής.