CARSNEWS
NEW MODELS

Απλοί τρόποι για να περιορίσει κανείς την κατανάλωση

Το τελευταίο, σίγουρα, δεν αποτελεί μυστικό. Όλοι γνωρίζουν ότι είναι διαφορετικό να πας από το σημείο Α στο σημείο Β οδηγώντας ομαλά ή με το δεξί πόδι στο πάτωμα. Στη δεύτερη περίπτωση θα φτάσεις μεν πιο γρήγορα, στην πρώτη όμως σαφώς πιο οικονομικά. Πόσα «κόλπα», τώρα, μπορεί κανείς να αριθμήσει, που να περιορίζουν την κατανάλωση ενός αυτοκινήτου στην καθημερινή χρήση; Και, εάν τελικά τα ακολουθήσει, θα δει κάποια ουσιαστική διαφορά ή όλη αυτή η κουβέντα περί οικονομίας είναι ανάξια λόγου;

Προτού απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να κάνουμε μία αναφορά στα σύγχρονα αυτοκίνητα και ειδικότερα στα «οικονομόμετρα» που φέρουν πολλά από αυτά. Ο συγκεκριμένος όρος ίσως είναι αδόκιμος, φωτίζει όμως μία σειρά συστημάτων που βοηθούν το μέσο οδηγό να οδηγεί πιο αποδοτικά, μειώνοντας την κατανάλωση και περιορίζοντας το ενεργειακό του αποτύπωμα στο δρόμο. Από τους ενδείκτες αλλαγής ταχύτητας μέχρι ολόκληρες εφαρμογές που σου δείχνουν στο infotainment σε ποσοστά πόσο στρωτά οδηγείς, πόσο απαλός είσαι με το γκάζι και πόσο αφήνεις το αυτοκίνητό σου να ρολάρει, συνειδητά ή ασυνείδητα, εκπαιδεύουν το χρήστη να γίνει καλύτερος. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό, αφού κάθε αλυσίδα είναι τόσο δυνατή, όσο ο πιο αδύναμος κρίκος της. Στην προκειμένη περίπτωση, ο οδηγός.

Δευτερευόντως, αξίζει μία αναφορά σε παράγοντες που επηρεάζουν την κατανάλωση, ανεξαρτήτως του οδηγού. Ο πρώτος και καλύτερος είναι η ταχύτητα κίνησης. Ενώ στις χαμηλές ταχύτητες το μεγαλύτερο μέρος του καυσίμου χρησιμοποιείται για να νικήσει την αδράνεια και τις τριβές κύλισης, από κάποιο σημείο και μετά η αεροδυναμική οπισθέλκουσα -η αντίσταση του αέρα- είναι αυτή που ανεβάζει την κατανάλωση και μάλιστα εκθετικά. Επιχειρώντας μία χοντρική προσέγγιση, καθώς το κάθε όχημα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά (αεροδυναμική, κλιμάκωση κιβωτίου, κινητήρας κ.λπ), θα λέγαμε πως η πιο οικονομική ταχύτητα για ένα αυτοκίνητο είναι περίπου 65-90 χλμ./ ώρα.

Το να κινείται κανείς στην εθνική με 110, 130 ή 160 χλμ./ώρα, για μία διαδρομή 200 χιλιομέτρων (π.χ. Αθήνα-Λαμία) μπορεί να του κερδίσει λίγο χρόνο, αφού αντίστοιχα θα χρειαστεί 1:49 ώρες, 1:32 ή 1:15 ώρες, στον αντίποδα όμως θα του κοστίσει περισσότερο από 5 ευρώ (πιθανότατα περισσότερα από 10 ευρώ) για αυτό το έξτρα μισάωρο. Πέραν των νόμων και των ορίων ταχύτητας, ο καθένας αντιλαμβάνεται αν αξίζει να τρέχει ή όχι.

Μία ακόμα παράμετρος που παίζει ρόλο στην κατανάλωση είναι το βάρος. Ένα αυτοκίνητο φορτωμένο με 5 ενήλικες και αποσκευές, προφανώς, χάνει τόσο σε επιδόσεις, όσο και σε κατανάλωση. Για την ακρίβεια, κάθε κιλό επιπλέον βάρους επιβαρύνει τις δύο αυτές παραμέτρους. Οπότε, καλό είναι να μην κουβαλάμε άχρηστα πράγματα στο πορτ μπαγκαζ.

Επόμενος παράγοντας είναι η αεροδυναμική. Εδώ δεν συζητάμε για μετατροπές στο σχεδιασμό του αυτοκινήτου αλλά για απλές κινήσεις, όπως το άνοιγμα ενός παραθύρου. Ο στροβιλισμός και η μεταβολή που προκαλεί στη ροή του αέρα, μπορεί να επιβαρύνει την κατανάλωση. Προς Θεού, δεν θα φτάσουμε στο σημείο να προτείνουμε να μην ανοίγετε τα παράθυρα για να κάνετε οικονομία. Σε περίπτωση όμως που βρίσκεστε νύχτα, στην εθνική, με το λαμπάκι από το ταμπλό να φωτίζει το πρόσωπό σας και με παντελή άγνοια του που μπορεί να βρίσκεται το επόμενο ανοικτό βενζινάδικο, αυτό είναι μια πληροφορία που ίσως να θέλατε να γνωρίζετε.

Σε μία βασική λογική αρχής διατήρησης της ενέργειας, θα βλέπαμε επίσης τα διάφορα συστήματα του αυτοκινήτου. Για να δουλέψει ο κλιματισμός, από κάπου θα πρέπει να πάρει ενέργεια (υπολογίστε 0,1-0,2 λίτρα καυσίμου/ 100 χλμ.). Το ίδιο ισχύει για τα φώτα του αυτοκινήτου, για το ραδιόφωνο και για την οθόνη του infotainment. Η μόνη πηγή ενέργειας σε ένα συμβατικό όχημα είναι η βενζίνη/ πετρέλαιο, οπότε υπολογίστε ότι ένα μικρό ποσοστό της κατανάλωσης πάει εκεί. Και πάλι δεν προτείνουμε να κινείστε χωρίς μουσική, ή με 50 βαθμούς στο εσωτερικό, το καλοκαίρι. Τα αναφέρουμε ώστε να υπάρχει μία κατανόηση των παραγόντων που παίζουν ρόλο στη συνολική κατανάλωση.

Αφού είπαμε αυτά, πάμε αν δούμε τι είναι πιο εφικτό να κάνει κάποιος για να περιορίσει την κατανάλωση. Καλές τακτικές για μία σωστή και οικονομική οδήγηση. Αυτές, σε ένα βαθμό, έχουν να κάνουν με το περιβάλλον που κινούμαστε. Μπορούν πάντα να υπάρχουν μικροαλλαγές στην κίνηση στην πόλη ή σε ανοικτό δρόμο. Ένα ενδιαφέρον ερώτημα έχει να κάνει με την επιτάχυνση του αυτοκινήτου. Από την απλή φυσική του γυμνασίου αντιλαμβανόμαστε ότι ένα όχημα καίει περισσότερο όταν επιταχύνει, από όταν κινείται με σταθερή ταχύτητα. Έστω, λοιπόν, ότι είμαστε σε στάση, ανάβει το φανάρι και θέλουμε να κινηθούμε με ταχύτητα 50 χλμ./ώρα. Αξίζει να επιταχύνουμε σιγά σιγά, καίγοντας περισσότερο καύσιμο για περισσότερο χρόνο, ή να επιταχύνουμε σβέλτα, καίγοντας αρκετά περισσότερο καύσιμο αλλά για πολύ λιγότερο χρόνο;

Απάντηση ξεκάθαρη σε αυτό δεν μπορεί να υπάρξει, καθώς αυτή εξαρτάται από το συγκεκριμένο αυτοκίνητο και τον κινητήρα του. Εδώ υπάρχει μία παράμετρος που ονομάζεται Brake-Specific Fuel Consumption (BSFC) και έχει να κάνει με την απόδοση του κινητήρα σε συγκεκριμένο φορτίο και στροφές. Δεν θα μπούμε στη λογική να το εξηγήσουμε περαιτέρω και να παρουσιάσουμε σχετικά διαγράμματα που ίσως να φανούν δυσνόητα. Θα πούμε όμως ότι ο κάθε κινητήρας έχει ένα συγκεκριμένο σημείο που αποδίδει λίγο καλύτερα, σε σχέση με το καύσιμο που καταναλώνει. Χοντρικά, μια καλή συμβουλή είναι να επιταχύνουμε σχετικά σβέλτα αλλά όχι με το δεξί πόδι στο πάτωμα (μόνο όταν έχουμε ανοικτό δρόμο μπροστά μας) και να αλλάζουμε ταχύτητες λίγο πάνω από τις στροφές της μέγιστης ροπής του κινητήρα μας, μία πληροφορία που εύκολα μπορούμε να βρούμε.

Αντίστοιχα όταν έχουμε ήδη φτάσει σε μία σταθερή ταχύτητα και θέλουμε να επιβραδύνουμε, π.χ. γιατί πλησιάζουμε σε κάποιο φανάρι, είναι σημαντικό να μην βάζουμε νεκρά στο κιβώτιο, όπως πολλοί κάνουν. Οι σύγχρονοι κινητήρες έχουν εξελιγμένα συστήματα ελέγχου και εάν αφήσουμε το αυτοκίνητο να ρολάρει με ταχύτητα, εν κινήσει, τότε αυτομάτως σταματάνε να ψεκάζουν καύσιμο στους θαλάμους καύσης. Αν τώρα βγάλουμε την ταχύτητα από το κιβώτιο, ίσως γιατί σκεφτόμαστε ότι έτσι θα έχει λιγότερη αντίσταση και θα πάει πιο μακριά, αυτομάτως αναγκάζουμε τον κινητήρα να λειτουργεί στο ρελαντί, καίγοντας κανονικά καύσιμο, με ένα ρυθμό περίπου 0,4-0,6 λίτρα/ ώρα.

Άλλα σενάρια έχουν να κάνουν με συγκεκριμένες συνθήκες κίνησης. Πολλοί, για παράδειγμα, θεωρούν ότι το πιο οικονομικό είναι να βάζουν το cruise control σε μία σταθερή ταχύτητα αλλά αυτό δεν είναι πανάκεια. Πλησιάζοντας για παράδειγμα σε ένα λόφο, με 110 χλμ./ώρα, για να συνεχίσει στην ίδια ταχύτητα ένα αυτοκίνητο θα πρέπει να κάψει πολύ περισσότερο καύσιμο στην ανηφόρα. Αντίστοιχα, στην κατηφόρα που ακολουθεί θα πρέπει πιθανά να καταπονήσει τα φρένα του ώστε να ελέγξει την ταχύτητα. Πιο φρόνιμο και οικονομικό θα είναι στην ανηφόρα να κόψει ελαφρά ταχύτητα, κερδίζοντας αρκετά σε κατανάλωση. Αντίστοιχα, όταν φτάσει στην κορυφή, να επιταχύνει εκ νέου, χαλαρά, αξιοποιώντας και τη δύναμη της βαρύτητας.

Εντός του αστικού ιστού, πάλι, είναι φρόνιμο να μην επιταχύνουμε ζωηρά (κάτι που εν μέρει έρχεται σε αντίθεση με αυτό που προαναφέραμε), καθώς το πιο πιθανό είναι αυτό το έργο να πάει χαμένο, στο επόμενο φανάρι. Γενικά, τα συχνά σταμάτα-ξεκίνα ευνοούνται ενεργειακά από μία ομαλή οδήγηση. Ένας ακόμα λόγος που συναινεί στο παραπάνω είναι η κύλιση προς τα κόκκινα φανάρια. Εάν κινούμαστε γρήγορα και φτάσουμε σε αυτά, θα αναγκαστούμε να σταματήσουμε και κατόπιν να εκκινήσουμε το αυτοκίνητό μας από στάση. Εάν ο ρυθμός μας είναι από την αρχή πιο ήπιος και αφήσουμε το αυτοκίνητο να ρολάρει, αντί να πατάμε γκάζι μέχρι να φτάσουμε σε αυτά, καίμε λιγότερο καύσιμο και παράλληλα αυξάνονται οι πιθανότητες να ανάψει πράσινο πριν ακινητοποιηθούμε. Έτσι χρειάζεται αντίστοιχα λιγότερο έργο (βλέπε καύσιμο) για να ξαναπιάσουμε τη ζητούμενη ταχύτητα.

Ανακεφαλαιώνοντας, δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή που θα κάνει το αυτοκίνητό μας να σταματήσει να καταναλώνει καύσιμο. Υπάρχουν όμως αρκετά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, χωρίς να αλλάζουν δραματικά τις συνήθειες ή το ρυθμό κίνησης, τα οποία βοηθούν εύκολα να περιορίσουμε την κατανάλωση. Κατά πόσο; Στην πράξη, για ένα συγκεκριμένο όχημα και για δύο διαφορετικούς τύπους οδηγών, το όφελος στη μέση κατανάλωση, με οικονομική οδήγηση, μπορεί να φτάσει ή και να ξεπεράσει το ένα λίτρο/ 100 χλμ. Εάν σε άλλο άρθρο μας συζητάγαμε για τα οικονομικά οφέλη μεταξύ της απλής και της super αμόλυβδης βενζίνης, εδώ το κέρδος είναι ξεκάθαρα πολλαπλάσιο. Όπως αντίστοιχα και το τελικό όφελος προς το περιβάλλον.

Follow @CarsnewsGr

Related Articles

Η «αγία τριάδα» εγγυάται το μέλλον της Formula 1!

cars

Άλλαξε χέρια η BMW M3 του Paul Walker

cars

Λίθιο: Όσα αξίζει να γνωρίζετε για τον “μαύρο χρυσό” του 21ου αιώνα

cars

Θα αγοράζατε το νέο VW Polo Sedan με τα 550 λίτρα αποθηκευτικού χώρου;

cars

Τα Ford Puma και Kuga σε νέες τιμές με όφελος έως 2.642 ευρώ

cars

Η μαύρη αλήθεια της BMW X6 Vantablack (Video)

cars

Tι μαρτυρά το νέο teaser για το Z Proto της Nissan;

cars

Αυτός είναι ένας γύρος στο Σίλβερστοουν με ανάποδη φορά! (video)

cars

Η απάντηση της Περιφέρειας Αττικής για τον σπασμένο αγωγό στη Λ. Κηφισού

cars