Χρησιμοποιώ (παραφρασμένη) την Κινεζική παροιμία που σημαίνει τόσα πολλά, διότι επίσης πολλά και άκρως σημαντικά αναφέρει στην επιστολή του προς την ευρωπαϊκή επιτροπή, σχετικά με όλα αυτά που έρχονται στην αυτοκίνηση με τρία πολύ μεγάλα προβλήματα να κυριαρχούν ουσιαστικά στην Ευρώπη αλλά και όχι μόνο. Τρία προβλήματα που ξεκίνησαν σε διαφορετικούς χρόνους αλλά δεν άργησαν να μπερδευτούν (ειλικρινά δεν βρίσκω πιο κατάλληλη λέξη, διότι για μπέρδεμα πρόκειται και μάλιστα μεγάλο για να μην γράψω μπλέξιμο) και όσο περνούσε ο καιρός το μπέρδεμα μεγάλωνε για να βρισκόμαστε σήμερα στο σημείο του γόρδιου δεσμού (χωρίς να βλέπουμε αυτόν που θα τον λύσει) αφού περάσαμε και περνάμε ακόμη στο δίλημμα αν το αυγό έκανε την κότα ή το αντίστροφο.
Αυτό ακριβώς επικαλείται και ο Γενικός Διευθυντής της Ένωσης Ευρωπαίων Κατασκευαστών (λέγε με ACEA) στην ανοικτή επιστολή που έστειλε στην πρόεδρο Ούρσουλα Φον Ντερ Λάινεν η οποία σε πρόσφατη ομιλία της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τις αποφάσεις για μείωση των ρύπων με στόχο το 2025 και νέο στόχο (διάβαζε απαίτηση) σε μόλις πέντε χρόνια αργότερα, δηλαδή το 2030! Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι και καθόλου εύκολα. Αυτό ακριβώς θίγει στην επιστολή του ο κ. Ερικ-Μάρκ Χουιτέμα ως Γενικός Διευθυντής της ACEA. Ειλικρινά θέλω να την διαβάσετε αν και είναι κάπως μεγάλη και θεωρώ ότι θα την βρείτε πολύ ενδιαφέρουσα και διαφωτιστική από την πλευρά του καταναλωτή. Απαραίτητη διευκρίνιση η έντονη γραφή είναι δική μας ώστε να τονίσουμε κάποια σημεία ιδιαίτερα.
Η επιστολή
Από την αρχή, θέλω να τονίσω ότι η αυτοκινητοβιομηχανία υποστηρίζει τον μακροπρόθεσμο στόχο της ΕΕ να επιτύχει την κλιματική ουδετερότητα έως το 2050, και ότι τα μέλη της ACEA είναι έτοιμα να διαδραματίσουν τον ρόλο τους για να κάνουν την Ευρώπη την πρώτη ουδέτερη για το κλίμα ήπειρος. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό, μπορώ να σας διαβεβαιώσω.
Ωστόσο, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να θέσουν υψηλότερους στόχους χωρίς να θεσπίσουν εξίσου φιλόδοξες υποστηρικτικές πολιτικές για όλους τους τύπους οχημάτων, αλλιώς αργά ή γρήγορα θα ανακαλύψουμε ότι αυτοί οι κλιματικοί στόχοι δεν είναι εφικτοί στην πράξη.
Για να γίνει η κινητικότητα μηδενικών εκπομπών μια προσιτή επιλογή για όλους τους Ευρωπαίους, θα χρειαστούμε ένα υποστηρικτικό πλαίσιο που θα περιλαμβάνει ένα πυκνό δίκτυο σημείων φόρτισης και σταθμών ανεφοδιασμού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο (συνοδευόμενο από δεσμευτικούς στόχους ανάπτυξης για μέλη πολιτείες) κατάλληλο τόσο για επιβατικά αυτοκίνητα όσο και για επαγγελματικά οχήματα, σε συνδυασμό με προγράμματα κινήτρων που είναι επίσης οικονομικά βιώσιμα.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, πολλοί έχουν μειώσει την πρόκληση της υποδομής σε ένα απλό δίλημμα «της κότας και του αυγού», υποστηρίζοντας ότι περισσότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έπρεπε να πωληθούν πριν από την έναρξη της επένδυσης σε σημεία φόρτισης. Ωστόσο, τα τελευταία δεδομένα της ACEA δείχνουν ότι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων της ΕΕ έχουν εκπληρώσει τη συμφωνία τους. Το δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, το μερίδιο αγοράς των ηλεκτρικά φορτισμένων οχημάτων αυξήθηκε στο 7,2% των συνολικών πωλήσεων αυτοκινήτων στην ΕΕ, σε σύγκριση με 2,4% την ίδια περίοδο το 2019. Για μένα, είναι ξεκάθαρο ότι η συζήτηση για το κοτόπουλο ή το αυγό τελειώνει εδώ.
Υπάρχουν περίπου 200 διαφορετικά αμιγώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα και υβριδικά plug-in, οπότε υπάρχει μεγάλη επιλογή για όλους. Πράγματι, οι πωλήσεις στην ΕΕ ηλεκτρικά φορτισμένων αυτοκινήτων αυξήθηκαν κατά 110% από 218.083 το 2017 σε 458.915 πέρυσι. Οι επενδύσεις σε υποδομές, από την άλλη πλευρά, υστερούν δραστικά σε αυτήν την ανάπτυξη. Κατά την ίδια περίοδο, για παράδειγμα, ο αριθμός σημείων φόρτισης για ηλεκτρικά αυτοκίνητα αυξήθηκε μόνο κατά 58%!!.
Είναι, λοιπόν, απογοητευτικό να βλέπουμε ότι οι φιλοδοξίες της Επιτροπής για τις υποδομές εξακολουθούν να βρίσκονται πολύ κάτω από ότι είναι απαραίτητο για την επίτευξη των στόχων CO2 για τα οχήματα 2025 και 2030, πόσο μάλλον το επίπεδο ανάπτυξης της υποδομής που απαιτείται εάν οι κλιματικοί στόχοι αναθεωρηθούν προς τα πάνω. Πράγματι, οι φιλόδοξοι στόχοι που διατυπώθηκαν στη νέα πρόταση της Επιτροπής για το κλίμα πριν από δύο εβδομάδες θα απαιτήσουν μαζικές πρόσθετες επενδύσεις σε υποδομές, οι οποίες θα ξεπεράσουν τα τουλάχιστον 2,8 εκατομμύρια για να δημιουργηθούν σημεία φόρτισης.
Για να παρασχεθεί η απαιτούμενη υποδομή για την επίτευξη μελλοντικών κλιματικών στόχων, η Επιτροπή θα πρέπει να προωθήσει επειγόντως την αναθεώρηση της οδηγίας για την υποδομή εναλλακτικών καυσίμων της ΕΕ (AFID). Το αναθεωρημένο AFID θα πρέπει να καθιερώσει μια πολύ πιο φιλόδοξη προσέγγιση για να διασφαλίσει την ανάπτυξη επαρκών σημείων φόρτισης και σταθμών ανεφοδιασμού υδρογόνου σε ολόκληρη την ΕΕ.
Κοιτάζοντας πίσω επτά χρόνια εφαρμογής του AFID, πρέπει να συμπεράνουμε ότι η σημερινή εθελοντική προσέγγιση, με εθνικά προγράμματα που θέτουν «μαλακούς» στόχους υποδομής, απλά δεν λειτουργεί. Ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ ήταν πολύ δραστήρια, ενώ άλλες χώρες δεν έχουν κάνει καθόλου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αναθεώρηση AFID πρέπει να επανέλθει στην αρχική πρόταση, η οποία περιελάμβανε σαφείς και δεσμευτικούς στόχους για τα κράτη-μέλη προκειμένου να διασφαλιστεί επαρκής ανάπτυξη.
Από πολιτική άποψη, η αναθεώρηση του πλαισίου AFID θα πρέπει να στείλει ένα σαφές μήνυμα στις εθνικές κυβερνήσεις ότι έχουν την ευθύνη να βοηθήσουν στην παράδοση του δικτύου υποδομής που απαιτείται για να κάνουν τα οχήματα εναλλακτικής ισχύος την προτιμώμενη επιλογή για τους πελάτες, η οποία με τη σειρά της είναι απαραίτητο εάν η Ευρώπη θέλει να ανταποκριθεί στις φιλοδοξίες της για το κλίμα.
Πράγματι, όσο υψηλότερα γίνονται οι στόχοι για το κλίμα, τόσο υψηλότερο και πιο κρίσιμο είναι το επίπεδο φιλοδοξίας των παραγόντων που επιτρέπουν. Οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές αυτοκινήτων προσφέρουν ήδη πολλά οχήματα χαμηλών εκπομπών και μηδενικών εκπομπών και θα συνεχίσουν να επεκτείνουν τα χαρτοφυλάκια τους. Αλλά εάν ο μέσος Ευρωπαίος εξακολουθεί να βιώνει άγχος, αυτός ή αυτή θα επιλέξει απλά τη φθηνότερη και πιο βολική επιλογή, η οποία παραμένει επί του παρόντος ένα όχημα κινητήρα καύσης.
Ταυτόχρονα, οι νέες τεχνολογίες πρόωσης, όπως η ηλεκτροδότηση, οι κυψέλες καυσίμου και τα καύσιμα ουδέτερα από άνθρακα, είναι αναμφισβήτητα πιο ακριβά και θα παραμείνουν έτσι στο προβλέψιμο μέλλον. Για να ενθαρρυνθεί η ταχύτερη ανανέωση του στόλου σε όλα τα τμήματα οχημάτων, πρέπει να δημιουργηθούν συνεπή συστήματα κινήτρων τόσο για τους χρήστες επιβατικών αυτοκινήτων όσο και για τους φορείς εκμετάλλευσης επαγγελματικών οχημάτων. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένης της επικείμενης οικονομικής επιρροής της πανδημίας COVID-19, η οποία θα αφήσει τόσο τους καταναλωτές όσο και τις εταιρείες με λιγότερα χρήματα να ξοδέψουν τα επόμενα χρόνια.
Τα κίνητρα θα βοηθήσουν επίσης να διασφαλιστεί ότι η μεταφορά μηδενικών και χαμηλών εκπομπών είναι βιώσιμη για τις επιχειρήσεις, καθιστώντας την καλύτερη επιλογή παρά το υψηλότερο συνολικό κόστος ιδιοκτησίας. Ωστόσο, είναι σημαντικό τα συστήματα κινήτρων να είναι οικονομικά βιώσιμα μακροπρόθεσμα και να μην υπόκεινται στις ιδιοτροπίες των διαφόρων εθνικών διοικήσεων κάθε λίγα χρόνια. Η πρόωρη σταδιακή κατάργηση ή η κατάργηση των κινήτρων αγοράς επηρεάζει σοβαρά την εμπιστοσύνη των καταναλωτών σε οχήματα εναλλακτικών καυσίμων, όπως έχουμε ήδη δει σε πολλές χώρες.
Τώρα, όσον αφορά τους στόχους CO2 για καινούργια επιβατικά αυτοκίνητα και φορτηγά, η Επιτροπή θα πρέπει καταρχάς να διασφαλίσει ότι οι απαραίτητοι παράγοντες ενεργοποίησης πράγματι παραδίδονται και ενισχύονται, προτού επιστρέψει στον πίνακα σχεδιασμού για να αυξήσει στόχους που είχαν τεθεί μόνο πέρυσι.
Ως ACEA αναγνωρίζουμε την επιθυμία να γίνουμε παγκόσμιος ιχνηλάτης όσον αφορά τη δράση για το κλίμα, αλλά η Ευρώπη θα πρέπει πρώτα να δει μια άνευ προηγουμένου ρυθμιστική μετατόπιση για να διασφαλίσει ότι όλοι οι σωστοί παράγοντες ενεργοποίησης διασφαλίζονται πριν από την αύξηση των επιπέδων φιλοδοξίας.
Τα μέλη της ACEA έχουν δεσμευτεί πλήρως να επιτύχουν τους φιλόδοξους στόχους μείωσης του CO2 το 2025 και το 2030 που είχαν εισαχθεί πέρυσι, αλλά ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΙΚΑΙΟΥ καθώς προχωρούν. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι τα επιβατικά αυτοκίνητα έχουν μια φάση ανάπτυξης από τέσσερα έως πέντε χρόνια, ακολουθούμενα από έναν κύκλο παραγωγής έως και επτά ετών. Με άλλα λόγια, οι προδιαγραφές ορισμένων από τα αυτοκίνητα που θα κυκλοφορήσουν το 2030 πρέπει ήδη να οριστικοποιηθούν σύντομα. Το κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ πρέπει επομένως να παρέχει ισχυρή σταθερότητα για τον προγραμματισμό των επενδύσεων μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Εάν αυτό δεν συμβεί, η αβεβαιότητα θα συνεχίσει να υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα του κλάδου μας, μειώνοντας έτσι το χρηματικό ποσό που μπορούν να επενδύσουν οι κατασκευαστές αυτοκινήτων στην παροχή λύσεων κινητικότητας για μια Ευρώπη ουδέτερη του άνθρακα έως το 2050.
The post Μία επιστολή, χίλιες αλήθειες first appeared on Εν Κινήσει.
Follow @CarsnewsGr