Δεν είναι εύκολο να εξελίξεις ένα hypercar. Δεν τοποθετείς απλά έναν πανίσχυρο κινητήρα σε ένα αισθησιακό αμάξωμα και λες ότι τελείωσες. Υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που πρέπει να είναι τέλειες ώστε να έχεις ένα απολύτως λειτουργικό, σχεδόν πρακτικό και εύχρηστο αλλά τρομερά γρήγορο αυτοκίνητο. Αυτός που θα αποχωριστεί μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ (ή 1-2 εκατομμύρια) τα περιμένει όλα τέλεια και δεν συμφέρει μακροπρόθεσμα να τον απογοητεύσεις. Όταν ο κινητήρας που σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις δε, προέρχεται σχεδόν αυτούσιος από το μονοθέσιο της ομάδας σου στην F1, τότε οι προκλήσεις που έχεις να αντιμετωπίσεις είναι πολλαπλάσιες.
Αυτό μάλλον δεν είχε γίνει απόλυτα κατανοητό από την Mercedes-AMG που παρουσίασε το 2017 την One (τότε “Project One”), ανακοινώνοντας ότι οι πρώτες παραδόσεις θα γίνουν το 2019. Η πραγματικότητα ήρθε ως σφαλιάρα στο πρόσωπο της γερμανικής εταιρίας όμως, καθώς το 2019 ήρθε και φεύγει και ακόμα κανείς από τους 275 ανθρώπους που παράγγειλαν μία One, δεν έχει πάρει το αυτοκίνητο του. Ο Michael Knoller όμως, ακούγεται καθησυχαστικός καθώς δήλωσε σε αμερικανικό μέσο ότι οι πρώτες παραδόσεις θα γίνουν το 2021. Ο επικεφαλής product management και πωλήσεων της AMG, ανέφερε ότι οι μηχανικοί βρίσκονται σε καλό δρόμο και πως περιμένει πως όλα τα προβλήματα θα έχουν λυθεί σύντομα.
Μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις ήταν να συμμορφώνεται το πανίσχυρο, υβριδικό σύνολο με τους κανονισμούς εκπομπών ρύπων και ηχορύπανσης ενώ ακόμα και κάτι φαινομενικά απλό όπως το να έχει σταθερό ρελαντί στις 1.200 σ.α.λ. αντί για τις 5.000 που έχει ο υπερτροφοδοτούμενος V6 στο μονοθέσιο των Hamilton και Bottas ή το να ξεκινά με το πάτημα ενός κουμπιού και όχι με μία τεράστια φορητή μίζα, είναι εξαιρετικά δύσκολο. Υπάρχουν σοβαρές ανάγκες λίπανσης και ψύξης για έναν κινητήρα που αφενός πρέπει να στροφάρει στον Θεό και αφετέρου πρέπει να έχει αξιοπρεπή διάρκεια στην χρήση.