Το 2026 θα αποτελέσει χρονιά μεγάλων αλλαγών για τη Formula 1, όχι μόνο στον τομέα των μονάδων ισχύος, αλλά και στον τομέα των μονοθεσίων. Θα έχουν κινούμενες αεροτομές, μικρότερες διαστάσεις, και μικρότερα ελαστικά, ενώ θα περιορίσουν κάπως τη συνδρομή του ground effect στην παραγωγή του συνολικού αεροδυναμικού φορτίου. Τα νέα μονοθέσια αναμένεται να είναι μόνο 2 δλ. στο γύρο πιο αργά από τα φετινά.
Πρόσφατα, η FIA ανακοίνωσε αλλαγές στους κανονισμούς που βελτίωσαν αισθητά την απόδοση των μονοθεσίων του 2026. Έπειτα από την έγκριση των αλλαγών αυτών από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Μηχανοκίνητου Αθλητισμού της FIA που πραγματοποιήθηκε στη Ρουάντα, και μόλις λίγες ημέρες πριν ξεκινήσει η εξέλιξη των μονοθεσίων για το 2026 από τις ομάδες (1η Ιανουαρίου), η FIA δημοσιοποίησε ανανεωμένες εικόνες της γενικής μορφής των μονοθεσίων για εκείνη τη χρονιά.
Πολλές από αυτές τις αλλαγές είναι εμφανείς στη μορφή των νέων μονοθεσίων, σύμφωνα με τις ψηφιακές εικόνες. Το ρύγχος του μονοθεσίου φαίνεται να είναι πλέον πιο λεπτό στις καινούργιες εικόνες. H μικρού πλάτους εμπρός αεροτομή έχει τροποποιηθεί, και θυμίζει λύσεις από την εποχή πριν από το 2009, με κοιλότητα στο κεντρικό τμήμα των πτερυγίων (κάτω από το ρύγχος), για καλύτερη τροφοδότηση του δαπέδου με αέρα.
Στο εξωτερικό των πλευρικών τοιχωμάτων της εμπρός αεροτομής, μπορούμε να δούμε επίσης πτερύγια που χρησιμοποιούνται για τον «καθαρισμό» της ροής αέρα εμπρός από τα ελαστικά. Επίσης, υπάρχει μία αρκετά μεγάλη προέκταση δαπέδου του πλευρικού τοιχώματος, που εξυπηρετεί τον ίδιο σκοπό.
Στα νέα σχέδια, είναι πολύ διαφορετικά τα καλύμματα στην εξωτερική πλευρά των τροχών, που περιορίζουν το φαινόμενο outwash (ώθηση διαταραγμένου αέρα προς τις εξωτερικές πλευρές του μονοθεσίου) και έχουμε στα μονοθέσια από το 2022. Ενώ πριν εσώκλειαν όλη τη ζάντα, τώρα αποτελούν ένα δίσκο στο εξωτερικό χείλος της, και αυτό θα επιτρέπει να βλέπουμε και πάλι τα δισκόφρενα από ανθρακονήματα να πυρώνουν, πλησιάζοντας τους 1.000 βαθμούς Κελσίου.
Κάτω από τις εισαγωγές αέρα των ψυγείων, στο εμπρός μέρος του δαπέδου, υπάρχουν πολλαπλά κάθετα πτερύγια, που ως σκοπό έχουν να «καθαρίσουν» τη ροή του αέρα από τους στροβιλισμούς που δημιουργεί η περιστροφή των εμπρός τροχών. Στην εξωτερική πλευρά αυτών των καναλιών, υπάρχουν πρόσθετα βοηθήματα, που δεν υπήρχαν πριν, και διαμορφώνουν τη ροή αέρα προς τα πίσω.
Το δάπεδο έχει γίνει επίπεδο στα πλαϊνά άκρα που προεξέχουν από το αμάξωμα και δεν φέρει μικρά τούνελ Venturi όπως πριν, ενώ οι διαστάσεις του διαχύτη έχουν αυξηθεί, με τη διεύρυνσή του να ξεκινά πιο μπροστά.
Η πίσω αεροτομή έχει πλέον μεγαλύτερες διαστάσεις και είναι πιο ψηλά τοποθετημένη στο μονοθέσιο. Επίσης, διαθέτει στο επάνω μέρος τρία πτερύγια, αντί για δύο στο προηγούμενο σχέδιο. Τα δύο εξ αυτών των πτερυγίων αναμένεται να ανασηκώνονται στις ευθείες, για να μειώνουν την οπισθέλκουσα, όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή με το μηχανισμό του DRS.
Επίσης, διακρίνονται και κατώτερα πτερύγια στην πίσω αεροτομή, τα οποία απουσίαζαν από το προηγούμενο σχέδιο. Αυτά ενώνονται με την «ουρά» του μονοθεσίου, την κατασκευή απορρόφησης συγκρούσεων που εκτείνεται πίσω από το κιβώτιο ταχυτήτων.
