Emilio Scotto – Ο άνθρωπος που γύρισε τον κόσμο με μια Goldwing

Βρισκόμαστε στο 1985 και ο 31χρονος τότε Emilio Scotto αποφασίζει να παρατήσει τη δουλειά του ως πωλητής της φαρμακευτικής Pfizer και να κάνει ένα ταξίδι με μοτοσυκλέτα. Έφυγε λοιπόν από το σπίτι του και γύρισε πίσω…το 1995, δέκα χρόνια μετά! Ο Scotto, ο οποίος ποτέ πριν δεν είχε φύγει από την Αργεντινή, καβάλησε την Honda Goldwing Interstate πενταετίας που είχε και με 300 δολάρια στην τσέπη ξεκίνησε για το άγνωστο.

Η οδύσσειά του, όπως ήταν λογικό, έφτασε πολλές φορές κοντά σε ένα άδοξο τέλος, όπως στο Μπουρουντί, στο Τσαντ ή στο Καμερούν όπου συνελήφθη ως ύποπτος κατασκοπείας! Πέρασε επίσης χρόνο στις φυλακές της Ζιμπάμπουε, λόγω υποψίας πλαστού διαβατηρίου και αναγκάστηκε να κρυφτεί σε μια πρεσβεία στην Μονρόβια της Λιβερίας για μέρες, πριν καταφέρει να εξασφαλίσει μια ασφαλή έξοδο από τη χώρα.

Πολλές φορές ο Scotto περνούσε και από εμπόλεμες ζώνες, όπως έκανε στις αρχές του ταξιδιού του, περνώντας από τη Νικαράγουα εν μέσω εμφυλίου πολέμου, ενώ υπήρξε μια χώρα στην οποία δεν κατάφερε να βάλει τη μοτοσυκλέτα του.

Η Βόρειος Κορέα αρνήθηκε να του επιτρέψει την είσοδο της Goldwing, ενώ παραλίγο να μην καταφέρει να μπει στην Κίνα, καθώς οι αξιωματούχοι ζητούσαν 70.000 δολάρια για να τον αφήσουν να περάσει τα σύνορα!

Ευτυχώς για τον Scotto – και τη συνέχιση του ταξιδιού – η μοτοσυκλετιστική λέσχη του Πεκίνου επενέβη και τον βοήθησε να μπει στη χώρα χωρίς να χρειαστεί να πληρώσει.

Ενώ αρχικά ο Scotto δεν έκανε προωθητικές κινήσεις για να αναδείξει το ταξίδι του, νέα αυτής της περιπέτειας είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν και όταν στα τέλη του 1986 ήταν αποκλεισμένος στη Νέα Υόρκη, ένας δημοσιογράφος τον βοήθησε ώστε να μαζέψει δωρεές και να διασχίσει τον Ατλαντικό.

 Σιγά σιγά η φήμη του απλωνόταν και κατάφερε να παραδώσει ένα γράμμα προσωπικά στον Πάπα Ιωάννη-Παύλο ΒΆ, ενώ ο ηγέτης της Λιβύης, Μουαμάρ Καντάφι, του έδωσε 300 δολάρια για να τον βοηθήσει στη συνέχιση του ταξιδιού του.

Στα τελευταία στάδια, η φήμη του είχε εξαπλωθεί τόσο πολύ που μεγάλες εταιρείες τον προσέγγισαν για χορηγίες, εταιρείες όπως η Pepsi, η Agip και η Metzeler.

Όταν ο Scotto γύρισε στην Αργεντινή, το 1995, είχε γεμίσει 13 διαβατήρια των 64 σελίδων, είχε αλλάξει έναν κινητήρα στην Goldwing του, είχε καταναλώσει 47.000 λίτρα βενζίνης, 1.300 λίτρα λαδιού, 86 ελαστικά, 12 μπαταρίες και 9 νέες σέλες.

Αργότερα περιέγραψε τις περιπέτειές του σε ένα βιβλίο 224 σελίδων με πολλές φωτογραφίες και έναν ταιριαστό τίτλο: The Longest Ride.