F1 GP Εμίλια-Ρομάνια: Ανατομία μιας ιστορικής επίδοσης (+video)

Υπήρξαν και υπάρχουν ορισμένα ρεκόρ στην F1 τα οποία πολλοί έχουν πιστέψει, κατά καιρούς, ότι δεν πρόκειται να ισοφαριστούν ή να σπάσουν ποτέ. Ρεκόρ όπως τα 5 πρωταθλήματα του Φάντζιο, οι 100% τερματισμοί στο podium του Σουμάχερ σε μία σεζόν ή οι 65 poles του Σένα.

Θα απαντήσετε την πεποίθηση αυτή, συνήθως, στους πιο μεγάλους σε ηλικία φίλους του σπορ. Σε ανθρώπους, δηλαδή, οι οποίοι έχουν παρακολουθήσει τους θρυλικούς προαναφερθέντες οδηγούς σε δράση και έχουν συνδέσει τα ονόματά τους με την Formula 1. Πόσες φορές ακούσατε σε μία συζήτηση για την F1 ατάκες τύπου: «Δεν ξαναβγαίνουν οδηγοί όπως ο τάδε ή ο δείνα θρύλος»;

Αν και μία τέτοια προσέγγιση στα πράγματα κρύβει έναν αρκετά γοητευτικό ρομαντισμό, πιστεύουμε ότι είναι πέρα ως πέρα λάθος. Μπορεί οδηγοί όπως οι Φάντζιο, Κλαρκ, Προστ, Σένα και Σουμάχερ να σαγήνευσαν τα πλήθη επί των ημερών τους. Ωστόσο αυτό δεν αφαιρεί τίποτε από τα επιτεύγματα των επιγόνων τους.

Μάλλον το αντίθετο θα λέγαμε. Είμαστε στην εποχή του σπορ στην οποίαν υπάρχει το μεγαλύτερο ποσοστό ικανών οδηγών στο grid από ποτέ. Τουλάχιστον οι μισοί από όσους τρέχουν στον πρωτάθλημα φέτος θα μπορούσαν να πάρουν το παγκόσμιο πρωτάθλημα υπό κατάλληλες συνθήκες.

Αυτό δεν ίσχυε ποτέ στο παρελθόν. Η διαφορά ικανότητας που είχε ο Φάντζιο, για παράδειγμα, από τους σύγχρονους του, ήταν αστρονομική. Σε κάποιο βαθμό αυτό ίσχυε μέχρι και το τέλος του προηγούμενου αιώνα για τον εκάστοτε κορυφαίο του grid.

Το επίπεδο των οδηγών, όμως, σήμερα είναι συνολικά πολύ υψηλότερο από ότι στο παρελθόν. Οι λόγοι είναι προφανείς. Περισσότερα παιδιά ξεκινούν στην κατάλληλη ηλικία τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, έχουν πολύ καλύτερη εκπαίδευση, παραστάσεις και υποστήριξη. Για αντιπαραβολή αρκεί να σημειώσουμε ότι ο τετράκις παγκόσμιος πρωταθλητής Προστ οδήγησε για πρώτη φορά καρτ όταν ήταν… 15 ετών!

Η κρίσιμη στιγμή

Ακόμη και σε αυτό το πρωτόγνωρο επίπεδο ανταγωνισμού, όμως, η ανθρώπινη ιδιοφυία θα βρίσκει πάντα τρόπο να αναδεικνύεται. Και ο Μαξ Φερστάπεν το απέδειξε αυτό -για άλλη μια φορά- εχθές στην Ίμολα.

Στο σιρκουί στο οποίο πριν από 30 χρόνια έχασε τη ζωή του ο οδηγός που έχει συνδέσει το όνομά του με τις κατατακτήριες δοκιμές, ο Μαξ μας χάρισε μία ιστορική επίδοση. Δεν ήταν μόνο το ότι ο Φερστάπεν κατέκτησε την 8η συνεχόμενη pole του ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του μεγάλου Άιρτον Σένα. Ήταν ο τρόπος με τον οποίον ήρθε αυτή η ισοφάριση.

Με ένα δύστροπο μονοθέσιο από την αρχή του τριημέρου, ο Ολλανδός ήταν ένα αουτσάιντερ πολυτελείας για την χθεσινή pole. Ωστόσο εκείνος και η ομάδα του δεν το έβαλαν κάτω. Ο προσομοιωτής στο Μίλτον Κινς δούλεψε υπερωρίες (με τον Μπουεμί στο τιμόνι) ώστε η Red Bull να λύσει τον γρίφο του set-up της RB20 για την Ίμολα.

Στο FP3 για πρώτη φορά ο Μαξ είχε ένα μονοθέσιο με υποφερτή συμπεριφορά. Την ίδια στιγμή οι McLaren και Ferrari έδειξαν πετύχαιναν πολύ πιο άνετα χαμηλούς χρόνους με όλες τις γόμες. Ωστόσο η στιγμή της αλήθειας δεν είχε φτάσει ακόμη.

Επειδή όσο υψηλό και εάν είναι το δυναμικό ενός μονοθέσιου, ο οδηγός πρέπει να το εξάγει την κρίσιμη στιγμή. Και δεν υπάρχει καλύτερη περίσταση για κάτι τέτοιο από τις κατατακτήριες δοκιμές στην τρέχουσα μορφή τους. Δύο προσπάθειες στο Q3 οι οποίες θα κρίνουν τα πάντα.

Ανατομία μια ιστορικής επίδοσης

Και στην F1 δεν υπάρχει καλύτερος οδηγός για τέτοιου είδους στιγμές από τον Μαξ Φερστάπεν. Ο πρωταθλητής έκανε δύο απίστευτους γύρους στο Q3 παίρνοντας την pole μέσα από τα χέρια των Πιάστρι και Νόρις. Έπρεπε, όμως, να επιστρατεύσει κάθε ικμάδα ικανότητας και αγωνιστικής ευφυίας για να το επιτύχει αυτό.

Λίγο πριν ξεκινήσει την δεύτερη προσπάθειά του, ο Τζιανπέρο Λαμπιάζε -μηχανικός αγώνα του Φερστάπεν- ενημέρωσε τον Ολλανδό ότι πλησίαζε ο Χούλκενμπεργκ σε γρήγορο γύρο. Κάποιος άλλος οδηγός ίσως απλώς έκανε στην άκρη πριν την πρώτη Rivazza για την Haas. Όχι, όμως ο Μαξ.

Ο Φερστάπεν φρόντισε να δώσει tow στον Γερμανό γνωρίζοντας ότι δύο στροφές μετά θα την έπαιρνε πίσω στην μεγάλη ευθεία της Ίμολα. Η κίνηση αυτή του Μαξ ήταν καθοριστική και του έδωσε αποφασιστικό πλεονέκτημα στον πρώτο τομέα.

Όπως αποφασιστικό πλεονέκτημα του έδωσε και ο μαγικός τρόπος με τον οποίον ο Ολλανδός μπήκε στο σικέιν του Villeneuve. Τα περάσματά του από την τριπλή Aque Mineralli και την Variante Alta ήταν επίσης χάρμα ιδέσθαι.

Στην έξοδο της δεύτερης Rivazza το πίσω μέρος της RB20 διαμαρτυρήθηκε, με τα μαλακά Pirelli να έχουν αποδώσει το άπαν τους. Ωστόσο ο Μαξ κράτησε το… θηρίο υπό έλεγχο ολοκληρώνοντας έναν επικό γύρο σε ένα από τα πιο απαιτητικά σιρκουί.

Η πραγματική τελειότητα

Μπορεί ο χρόνος που σημείωσε ο Μαξ να ήταν μεγαλύτερος από τον θεωρητικά καλύτερο χρόνο που μπορούσε να δώσει η πίστα. Ωστόσο προσέξτε την λέξη «θεωρητικά» στην προηγούμενη πρόταση. Επειδή στην πραγματικότητα τα Pirelli δεν μπορούσαν να αντέξουν σε όλη τη διάρκεια του γύρου ώστε να επιτευχθεί ο χρόνος αυτός.

Ο Φερστάπεν άγγιξε απλώς την πραγματική τελειότητα που θα μπορούσαν να του δώσουν μονοθέσιο και ελαστικά τη δεδομένη χρονική στιγμή. Και σε αυτό ακριβώς έγκειται το μεγαλείο της χθεσινής του προσπάθειας. Η απόδειξη πώς ακόμη και στην εποχή των προσομοιώσεων, θα υπάρχουν πάντα παράμετροι που θα εξαρτιόνται αποκλειστικά από την ανθρώπινη αίσθηση και ικανότητα.

Ο Μαξ ισοφάρισε το ρεκόρ του Άιρτον στην Ίμολα χθες. Ασχέτως του εάν κερδίσει σήμερα -οι McLaren έχουν εξαίρετο race pace- ο Ολλανδός θύμισε σε όλους μας το πώς είναι η πραγματική αγωνιστική οδήγηση σε ένα old school σιρκουί. Ήταν μία ακόμη άριστη -με την Αριστοτελική έννοια- επίδοση, αντάξια ενός πραγματικά μεγάλου οδηγού.