Με άτυπη ενημέρωση -όπως λέμε non paper στην δημοσιογραφική γλώσσα- η διοίκηση της ΟΛΘ ΑΕ προσπάθησε χθες από νωρίς το πρωί να καθησυχάσει τις ανησυχίες που δημιουργήθηκαν από την ακύρωση του διαγωνισμού για τον ανάδοχο του έργου της επέκτασης της 6ης προβλήτας και την εκκίνηση της διαδικασίας από την αρχή. Εμφανίζει, μάλιστα, ένα εξαιρετικά αισιόδοξο σενάριο, σύμφωνα με το οποίο μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2024 η επιλογή αναδόχου θα έχει ολοκληρωθεί και το έργο θα εισέλθει σε φάση υλοποίησης. Δεν εξηγεί βέβαια τον τρόπο με τον οποίο τα τέσσερα χρόνια του διαγωνισμού που ακυρώθηκε θα γίνουν στον καινούργιο τέσσερις μήνες. Μακάρι, βέβαια, για το ίδιο το λιμάνι και τις αναπτυξιακές προοπτικές της Θεσσαλονίκης, να τα καταφέρει.
Στο ίδιο non paper η διοίκηση της ΟΛΘ ΑΕ προβάλλει επίσης ως δικαιολογίες για την καθυστέρηση που οδήγησε στην αλλαγή των δεδομένων και στην τελική ακύρωση του διαγωνισμού εξωγενή παγκόσμια γεγονότα όπως η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία, που οδήγησαν -λέει- σε άνοδο των τιμών των υλικών. Τώρα κάποιος με απλή λογική θα σκεφτεί ότι όταν από την προκήρυξη ενός -ιδιωτικού παρακαλώ!- έργου μεσολαβούν τέσσερα χρόνια ενδέχεται οι συνθήκες της αγοράς να αλλάξουν ακόμη κι αν δεν μεσολαβήσουν κοσμοϊστορικά γεγονότα. Επίσης, θα άξιζε ίσως να υπογραμμιστεί ότι κατά τα ίδια αυτά χρόνια -με την πανδημία, τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ακρίβεια- στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» ολοκληρώθηκαν από την Fraport έργα προϋπολογισμού 100 εκατ. ευρώ. Και να σκεφτεί κανείς ότι τα αεροδρόμια χτυπήθηκαν από την πανδημία πολύ χειρότερα από τα λιμάνια, αφού η ίδια διοίκηση της ΟΛΘ ΑΕ έχει επισημάνει ότι η πανδημία δεν επηρέασε ουσιαστικά το μεταφορικό έργο του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, ενώ η αύξηση των τιμών στις οποίες και η ίδια η εταιρεία προχώρησε είχαν ευεργετικά αποτελέσματα στους ισολογισμούς της των τελευταίων χρόνων. Συμπέρασμα: η πραγματικότητα έχει ένα… κουσούρι, είναι ανίκητη. Όλα τα υπόλοιπα είναι προς λαϊκή κατανάλωση.
Σύμβαση προς αναθεώρηση
Και μιας και ο λόγος για την ΟΛΘ ΑΕ, η οποία μέσω της σύμβασης παραχώρησης έχει αναλάβει να υλοποιήσει υποχρεωτικές επενδύσεις της τάξεως των 180 εκατ. ευρώ, από τις οποίες στα 5,5 τελευταία χρόνια της ιδιωτικοποίησης έχει υλοποιήσει έργα 20 εκατ. ευρώ και άλλες επενδύσεις 45 εκατ. ευρώ που δεν εντάσσονται στις υποχρεωτικές. Απορία: τώρα που οι τιμές υλικών και εργασιών έχουν ανέβει στον… Θεό η σύμβαση θα αναθεωρηθεί; Διότι με τα εναπομείναντα 160 εκατ. ευρώ των υποχρεωτικών επενδύσεων της σύμβασης του 2018 προφανώς ούτε η επέκταση της 6ης προβλήτας από μόνη της μπορεί να προχωρήσει.
H Formula 1 στην Πολυτεχνείου
Οδός Πολυτεχνείου, χθες στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η ώρα είναι 2 και 20΄ το μεσημέρι. Είναι Τετάρτη και σε λίγη ώρα θα ξεκινήσει και με τη βούλα η κλασική κίνηση, κυρίως από εργαζόμενους που επιστρέφουν με το αυτοκίνητό τους στο σπίτι. Στην αριστερή λωρίδα της Πολυτεχνείου ένα φορτηγό αγνοεί το ωράριο φορτοεκφόρτωσης και μπλοκάρει την κίνηση για να κάνει τη δουλειά του. Έτσι, ξεκινάει το πρόβλημα στην κυκλοφορία ακόμη νωρίτερα. Οι εργαζόμενοι με το που βλέπουν την Τροχαία να έρχεται, κάνοντας ήδη παρατηρήσεις σε άλλους ασυνείδητους οδηγούς που έχουν σταματήσει με αλάρμ στην κεντρική οδό, μαζεύουν όσα μεταφέρουν και σηκώνουν τη ράμπα φόρτωσης γρηγορότερα απ’ ό,τι ολοκληρώνουν ένα pit stop οι ομάδες της Formula 1. Πρόκειται για συνηθισμένο φαινόμενο, ιδίως σε λιγότερο κεντρικές οδούς, όπου οι εργαζόμενοι στην φορτοεκφόρτωση περιφρονούν εντελώς τα ωράρια. Και σε αντίθεση με τους οδηγούς στο κέντρο της πόλης, οι οποίοι, πλέον, υποχρεώνονται να ακολουθούν τον ΚΟΚ αλλιώς το πληρώνουν ακριβά, πέφτουν στα μαλακά. Ή δεν πέφτουν και καθόλου δηλαδή. Για μία ακόμη φορά καλείται η Τροχαία να παρέμβει ως ο κακός της παρέας, αφού η οδική παιδεία και ο σεβασμός προς τον συμπολίτη είναι άγνωστες έννοιες στη Θεσσαλονίκη. Εντελώς ανύπαρκτες!
Προχειρότητα στην Καλαμαριά
Πριν από δύο ημέρες στην οδό Χειμωνίδου στην Καλαμαριά πραγματοποιήθηκαν εργασίες ασφαλτόστρωσης. Το έργο μπορεί να ολοκληρώθηκε, ωστόσο, για άγνωστο λόγο, ένα φρεάτιο με καλωδιώσεις στη συμβολή με την οδό Επανωμής έμεινε ανοιχτό. Κάποιοι βρήκαν έναν ευφάνταστο τρόπο για να προειδοποιούν τους διερχόμενους οδηγούς για τον κίνδυνο στο οδόστρωμα. Όπως φαίνεται στη φωτογραφία τοποθέτησαν από την μπροστινή πλευρά του ανοιχτού φρεατίου ένα κάδο ανακύκλωσης και πάνω από αυτό ένα θρανίο. Άγνωστο είναι ποιος είχε αυτή τη λαμπρή ιδέα και μικρή σημασία έχει. Το θέμα είναι ότι αυτός που έχει την ευθύνη για το έργο όφειλε να έχει τοποθετηθεί στο σημείο την προβλεπόμενη σήμανση, ώστε μέχρι οι αρμόδιοι να κλείσουν εκ νέου το φρεάτιο να αποφευχθούν τα ατυχήματα. Η προχειρότητα σε όλο της το μεγαλείο!
Ταξί Tesla στη Θεσσαλονίκη
Μετά την Αθήνα , το… προνόμιο να κυκλοφορούν με ταξί Tesla έχουν πλέον και στη Θεσσαλονίκη. Ένα τέτοιο ταξί σε γκρι χρώμα κυκλοφορεί πλέον και στους δρόμους της πόλης και μαγνητίζει τα βλέμματα των περαστικών. Όποτε το ταξί γίνεται αντιληπτό συνήθως μεταφέρει κόσμο, δεν είναι άδειο, ενώ όσοι το βλέπουν να κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης δεν παραλείπουν να το σχολιάσουν. Τώρα μάλιστα, με την εκκίνηση των έργων για τον Fly Over, η κίνηση για τα ταξί της Θεσσαλονίκης μάλλον θα αυξηθεί, αφού τα ΙΧ εξορίζονται κάθε μέρα και πιο μακριά, οπότε μπορεί και τα ηλεκτρικά και αθόρυβα Tesla να αυξηθούν.
Η χαμένη αθωότητα ενός Αύγουστου
Γεμάτο νέα παιδιά ήταν το απόγευμα της Δευτέρας το πατάρι του βιβλιοπωλείου «Κωνσταντινίδης» στη Μητροπόλεως, όπου πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του Αύγουστου Κορτώ «Το πράσινο αστέρι» από τις εκδόσεις Πατάκη. Ο συγγραφέας μόνος απέναντι στο κοινό, παρουσίασε το βιβλίο του με έναν ιδιαίτερο τρόπο, μιλώντας ουσιαστικά ελάχιστα γι’ αυτό προς το τέλος της εκδήλωσης. Όλη την προηγούμενη ώρα προσπαθούσε να εξηγήσει την ανάγκη των ανθρώπων και κατ’ επέκταση και των συγγραφέων να βρουν τη χαμένη τους αθωότητα, τον αγαθιάρη και απονήρευτο εαυτό τους. Τον εαυτό τους προτού η ζωή και η πείρα τους σκληρύνει, προτού τους κάνει καχύποπτους και κυνικούς. «Νόμιζα ότι δεν είχα μέσα μου ένα βιβλίο που να περιέχει τη χαμένη μου αθωότητα» είπε, προσθέτοντας πως ένα πρωί ξύπνησε και είχε στο μυαλό του όλη την ιστορία του Πράσινου Αστεριού, σαν να προϋπήρχε και να περίμενε, σαν να γεννήθηκε για να του δώσει χάρη, να του πει «δεν είσαι ένοχος, είσαι ακόμα αθώος». Διαβεβαίωσε, μάλιστα, ότι ο ίδιος δεν πρόκειται να αγαπήσει άλλο βιβλίο του όσο το «Πράσινο αστέρι». Κι έκλεισε με την ανάγνωση ενός αποσπάσματος, για να λάβει ένα θερμό χειροκρότημα από το κοινό, που, μάλλον αποσβολωμένο από την σχεδόν κατανυκτική παρουσίαση, δεν είχε τίποτα να ρωτήσει τον συγγραφέα. Στη συνέχεια πάντως, την ώρα των υπογραφών στα αντίτυπα, πολλά γλυκά λόγια ανταλλάχθηκαν, κάνοντας τον Αύγουστο Κορτώ να χαμογελά διαρκώς.
