Πριν από την έναρξη του τριημέρου στο Μόντρεαλ οι ομάδες αντιμετώπιζαν ένα μεγάλο δίλημμα. Καθώς οι μετεωρολογικές προβλέψεις έκαναν λόγο για βροχές από την Παρασκευή, οι μηχανικοί θα έπρεπε να επιλέξουν μεταξύ ενός set-up πιο φιλικού προς το στεγνό ή το βρεγμένο οδόστρωμα.
Η βροχή όντως έκανε την εμφάνισή της σε FP1 και FP2. Κατά συνέπεια οι περισσότεροι γύροι έγιναν με την ενδιάμεση γόμα. Η τρίτη περίοδος ελεύθερων δοκιμών διεξήχθη σε πλήρως στεγνό οδόστρωμα. Ωστόσο ήταν σχεδόν βέβαιο για τους μετεωρολόγους των ομάδων, ότι μέρος των κατατακτήριων δοκιμών θα γινόταν υπό βροχή.
Σύμφωνα με τους κανονισμούς οι ομάδες δεν μπορούν να αλλάξουν το set-up των μονοθέσιων τους μετά την ολοκλήρωση του Q3. Έτσι, έπρεπε να αποφασίσουν μετά το FP3 για το ποια κατεύθυνση θα έδιναν στο σετάρισμα των αυτοκινήτων τους.
Επιλογή set-up για βρόχινες συνθήκες σημαίνει -χοντρικά- μεγαλύτερη κλίση στις πτέρυγες και πιο μαλακές αναρτήσεις. Έμφαση δίνεται στην σταθερότητα και την οδηγισιμότητα του μονοθέσιου. Αντίθετα το στήσιμο για στεγνό στοχεύει στη μεγιστοποίηση τελικής ταχύτητας και ελκτικής πρόσφυσης.
Φυσικά, δεν θα ήταν φρόνιμο για τις ομάδες να «κλειδώσουν» σε ακραίες λύσεις. Έτσι, όλες επέλεξαν τον βαθμό απόκλισης που θεωρούσαν ότι ταίριαζε στην περίσταση από το βασικό τους set-up για στεγνό.
Στο FP3 οι Mercedes ήταν κυρίαρχες με τον Χάμιλτον -του οποίου η W15 έφερε για πρώτη φορά τη νέα εμπρός πτέρυγα- άνετα ταχύτερο. Αλλά αυτό είναι κάτι που έχουμε δει αρκετές φορές από το 2022. Και σχεδόν ποτέ η Mercedes δεν μπορούσε να μεταφράσει την ταχύτητα της στο FP3 σε υψηλή θέση εκκίνησης.
Κι όμως είναι γρήγορη!
Ωστόσο αυτή τη φορά το σενάριο είχε αλλάξει. Χάρη στη νέα εμπρός πτέρυγα της W15 οι Ράσελ και Χάμιλτον πίεζαν πολύ πιο εύκολα στο όριο τα μονοθέσια τους. Η αναβάθμιση αυτή επηρέασε θετικά τη συνολική συμπεριφορά του μονοθέσιου.
Eξίσου κρίσιμη ήταν και η επιλογή σεταρίσματος. Από τις μέγιστες τελικές ταχύτητες στο σημείο ανίχνευσης της πίσω ευθείας μπορούμε να βγάλουμε ορισμένα πολύ χρήσιμα συμπεράσματα. Η Mercedes επέλεξε set-up πιο κοντά στο στεγνό.
Αντίθετα οι Red Bull και McLaren έτειναν περισσότερο προς το βρεγμένο. Στην Aston Martin οι δύο οδηγοί επέλεξαν διαφορετικούς δρόμους. Στεγνό set-up για τον Στρολ, πιο βρόχινο για τον Αλόνσο. Οι δύο RBF1 -οι οποίες θα περνούσαν στο Q3-είχαν set-up για στεγνό.
Την ίδια στιγμή στη Ferrari, οδηγοί και μηχανικοί είχαν πελαγώσει με το σετάρισμα της SF-24. Στην Scuderia δεν μπορούσαν να κάνουν τα ελαστικά να δουλέψουν στον έναν γρήγορο γύρο. Πάντα έχαναν πολύτιμα δέκατα στις πρώτες δύο στροφές του γύρου. Δυστυχώς για εκείνους το πρόβλημα θα παρέμενε μέχρι τέλους. Οι Λεκλέρ-Σάινθ θα ήταν απλοί θεατές στο Q3.
Στο Q2 οι δύο W15 ήταν οι μόνες που έπεσαν κάτω από τα 72 δευτερόλεπτα ενώ η βροχή προσπέρασε. Ήταν ξεκάθαρο, πια, ότι οι Ράσελ και Χάμιλτον θα έδιναν πραγματική μάχη για την pole με τον Φερστάπεν και τις McLaren. Ίσως και ως φαβορί.
Holy Moly!
Η C5 γόμα μπορούσε να δώσει δύο γρήγορους γύρους στο ίδιο σετ, με την ανάλογη προετοιμασία. Συνεπώς οι περισσότεροι οδηγοί επέλεξαν να κάνουν τις πρώτες τους προσπάθειες στο Q3 με χρησιμοποιημένα ελαστικά.
Σε αυτές ο Ράσελ σημείωσε τον καλύτερο χρόνο. Οδήγησε καταπληκτικά, στα όρια της πρόσφυσης των Pirelli. Χάρη και στην αεροδυναμική σκιά που του προσέφερε ο Άλμπον στην πίσω ευθεία, ο Τζορτζ ήταν σχεδόν 3 δέκατα ταχύτερος από τον Λιούις.
«Έπρεπε να κοιτάξω τα δεδομένα του Λιούις από την αρχή του γύρου για να ξεκλειδώσω το μονοθέσιο» θα δήλωνε μετά τις κατατακτήριες ο Βρετανός. Από την άλλη ο Χάμιλτον ήταν εμφανώς προβληματισμένος. «Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί χάνω ταχύτητα μόλις έρχεται η ώρα για τις κατατακτήριες» ήταν το σχόλιο του Χάμιλτον.
Πολλοί πιστεύουν ότι η αεροδυναμική σκιά του Άλμπον ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίον ο Ράσελ πήρε στο τέλος την pole. Ωστόσο είναι αμφίβολο το εάν αυτή του έδωσε πλεονέκτημα μεγαλύτερο του ενός δέκατου σε σχέση με τον teammate του. Στον Χάμιλτον κόστισε περισσότερο η στιγμή του στο τελευταίο σικέιν, παρά το οτιδήποτε… περίεργο συμβαίνει με την W15 όταν έρχεται η ώρα για το Q3.
Η πίστα ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση για την W15 στην αρχή του Q3. Οι δεύτερες προσπάθειες με φρέσκια soft γόμα δεν θα κατέβαζαν περεταίρω τους χρόνους των Ράσελ-Χάμιλτον. Απλώς την κρίσιμη στιγμή ο Ράσελ έκανε καλύτερη δουλειά από τον Χάμιλτον.
Από την άλλη οι Φερστάπεν και Νόρις θα βελτίωναν τους χρόνους τους στο τέλος. Ο πρώτος πέτυχε ακριβώς την ίδια επίδοση με τον Ράσελ ενώ ο δεύτερος ήταν αργότερος για μόλις 21 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Οπωσδήποτε οι δύο οδηγοί θα παρακαλούν για λίγες σταγόνες βροχής σήμερα. Ειδάλλως ο Ράσελ έχει ένα μικρό προβάδισμα.