Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η πολιτεία της Καλιφόρνια επέβαλλε στις αυτοκινητοβιομηχανίες που δραστηριοποιούνταν στην επικράτειά της να προσθέσουν στην γκάμα τους ηλεκτροκίνητες προτάσεις, προσβλέποντας στον περιορισμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης που είχε ήδη αρχίσει να επιδρά στη ζωή των κατοίκων της. Όλως τυχαίως την ίδια περίοδο o αμερικανικός κολοσσός που ακούει στο όνομα General Motor, έδωσε το πράσινο φως για την παραγωγή του ενός φουτουριστικού ηλεκτροκίνητου οχήματος.
Το άγουρο 1996, το EV1 –ένα αποκλειστικά διθέσιο coupe με αλουμινένιο πλαίσιο, συνθετικές επιφάνειες αμαξώματος, ηλεκτροκινητήρα 137 ίππων, μπαταρίες μολύβδου-οξέος και αυτονομία σχεδόν 150 χιλιομέτρων– περνούσε στη γραμμή παραγωγής. Το αρχικό πλάνο προέβλεπε ότι το EV1 θα κατέληγε στους τελικούς χρήστες με τη μορφή της χρονομίσθωσης.
Μέχρι το τέλος του 1997 η παραγωγή του EV1 είχε αγγίξει τις 660 μονάδες, ενώ δύο χρόνια αργότερα η GM θέλησε να λύσει τα προβλήματα νεότητας του ηλεκτροκίνητου μοντέλου της, αντικαθιστώντας -μεταξύ άλλων- τις μπαταρίες μολύβδου με συσσωρευτές νικελίου υδριδίου μετάλλου.
Το EV1 GEN II διέθετε όλες τις προϋποθέσεις ώστε να αποτελέσει μια ακλόνητη βάση πάνω στην οποία η General Motors θα μπορούσε να χτίσει μια ηλεκτροκίνητη αυτοκρατορία. Μόνο που ο τότε επικεφαλής του αμερικανικού ομίλου αυτοκινητοβιομηχανιών είχε διαφορετική άποψη.
Υπό την πίεση των αυτοκινητοβιομηχανιών -και όχι μόνο αυτών- η πολιτεία της Καλιφόρνια αναγκάστηκε να άρει το κανονιστικό πλαίσιο που είχε θεσπίσει για τη διάθεση ηλεκτροκίνητων οχημάτων –το 10% των συνολικών πωλήσεων κάθε κατασκευαστή όφειλε να αντιστοιχεί σε οχήματα μηδενικών ρύπων- γεγονός που έδωσε την ευκαιρία στον RickWagoner, CEO της GM, να τερματίσει εν μια νυκτί το πιλοτικό πρόγραμμα του EV1.
Βέβαια η General Motors δεν αρκέστηκε στον ξαφνικό θάνατο του ίδιου του παιδιού της, αλλά θέλησε να εξαφανίσει και κάθε στοιχείο που θα αποδείκνυε την ύπαρξή του. Δεν αρκέστηκε στο να αποσύρει τα EV1 από τους δρόμους της Καλιφόρνιας, της Αριζόνας και του Τέξας αλλά τα οδήγησε, παρά τις αντιδράσεις και τους ψιθύρους για τα πραγματικά της κίνητρα, στην ανακύκλωση.
Την ίδια τύχη – το ίδιο άδοξο τέλος είχαν και οι αντίστοιχες προσπάθειες της Toyota και της Honda, το ηλεκτροκίνητο RAV4-ΕV και τα περίπου 300 EV Plus, τα οποία κατέληξαν σε μάντρες για παλιοσίδερα. Μια λανθασμένη επιχειρηματική απόφαση, μία μεγάλη χαμένη ευκαιρία ή ένας… υποβοηθούμενος αφανισμός ενός σπάνιου ακόμα και στις ημέρες μας είδους;
Follow @CarsnewsGr