Μία πολύ ωραία ιστορία μας έρχεται από την Αμερική η οποία αποδεικνύει περίτρανα αυτό που όλοι ξέρουμε: ότι το αυτοκίνητο δεν είναι απλά ένα βιομηχανικό προϊόν αλλά μία συναισθηματική υπόθεση η οποία μπορεί να τραβήξει και 4 ολόκληρες δεκαετίες. Κάπου τόσο πήρε στον Lynn Pfenning να βρει και να αναστήσει το αυτοκίνητο του πατέρα του με το οποίο κυκλοφορούσαν στην δεκαετία του 60.
Η οικογένειά του είχε μεγάλη αγάπη στα VW και ο πατέρας του είχε στην κατοχή του έναν Σκαραβαίο, ο οποίος όμως καταστράφηκε μετά από μία σύγκρουση με αγελάδα. Για να το αντικαταστήσει αγόρασε ένα μπλε VW Type 3 fastback, που το 1967 έκανε 2.200 δολάρια.
Ο Lynn συνδέθηκε πολύ με το συγκεκριμένο αυτοκίνητο αφού είχε αναλάβει να το πλένει κάθε Σάββατο πριν την οικογενειακή βόλτα. Μετά από 8 χρόνια ο πατέρας του το πούλησε σε έναν αγρότη της περιοχής, ο οποίος το χάρισε στον γιό του που έτυχε να είναι και φίλος του Lynn.
Tα χρόνια πέρασαν και το Type 3 έκανε περισσότερο αγροτικές δουλειές μέχρι να κλειστεί σε μία φάρμα για δύο δεκαετίες. Ο Lynn πάντα είχε το νου του στο αυτοκίνητο, έστω και αν έφυγε μακριά από την περιοχή και εργάστηκε για 20 χρόνια σε εργοστάσιο αυτοκινήτου.
Όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησε να ξαναπάρει το αυτοκίνητο όμως ο ιδιοκτήτης δεν του του έδινε, μέχρι το 2013 που τελικά συμφώνησε να του το πουλήσει. Η εικόνα του όμως ήταν απογοητευτική, καθώς το χρησιμοποιούσαν ως όχημα για να πηγαίνουν τις αγελάδες στη βοσκή.
Η ζημιά στις πόρτες και η κατεστραμμένη μάσκα, καθώς και ένας κινητήρας που υπέστη σοβαρές ζημιές εξαιτίας μιας φωλιάς ποντικιού που προκάλεσε πυρκαγιά και κατέστρεψε τις κυλινδροκεφαλές σήμαινε ότι έπρεπε να γίνουν σοβαρές εργασίες ώστε το αυτοκίνητο να επανέλθει σε λειτουργική κατάσταση.
Από εκεί και πέρα του πήρε άλλα τρία χρόνια και πάνω από 40.000 δολάρια για να το φέρει στην κατάσταση που το βλέπουμε στις φωτογραφίες. Κάθε Σαββατοκύριακο ξόδευε 10 με 12 ώρες πάνω στο αυτοκίνητο, το οποίο έπρεπε να “γδυθεί” και να φτιαχτεί εξ αρχής καθώς η σκουριά είχε προχωρήσει σε βάθος.
Προστέθηκε και ένας νέος κινητήρας των 1.776 κ.εκ (και όχι ο αρχικός των 1.600) και το εσωτερικό φτιάχτηκε σχεδόν από την αρχή. Για το τέλος επιλέχθηκε ένα άλλο χρώμα για το αμάξωμα και όχι το αρχικό μπλε που είχε το αυτοκίνητο.
Το όλο project ολοκληρώθηκε το 2018 και πέρα από το όποιο συναισθηματικό φορτίο γέμισε και πάλι την οικογένεια (και ιδίως τον πατέρα του Lynn) πήρε και αρκετά βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ στα οποία συμμετείχε.
Follow @CarsnewsGr