Στην εποχή της ηλεκτροκίνησης, αλλά και της μεγάλης προσπάθειας που επιχειρείται για την μείωση των εκπεμπόμενων ρύπων, αξίζει ένα flash back σε αυτοκίνητα που θα μείνουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας της αυτοκίνησης για τον πρωτοποριακό τους χαρακτήρα.
Αναμφίβολα, ένα από αυτά είναι το Audi A2. Με αλουμινένιο αμάξωμα ώστε να είναι πανάλαφρο, άρα οικονομικό σε κατανάλωση, τη στιγμή που το λιλιπούτειο αμάξωμά του ήταν ιδιαίτερα ευρύχωρο. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πώς ήταν μπροστά για την εποχή του, ως κατασκευαστική φιλοσοφία. Παρόλα αυτά, η παραγωγή του έχει σταματήσει και πλέον έχει έναν χαρακτήρα Classic Car.
Ας δούμε πώς ξεκίνησαν όλα στο μακρινό 1990: Ο Ferdinand Piëch, πρόεδρος της Audi τότε, παρίσταται στο Συμπόσιο Κινητήρων της Βιέννης και έχει το λόγο στο βήμα. Ο Γερμανός είπε: «Έως τα τέλη της χιλιετίας ο όμιλος Volkswagen θα κατασκευάσει ένα πολύ οικονομικό αυτοκίνητο με κατανάλωση 3,0 lt./100 km.»
Οι συνεργάτες του ρίχτηκαν αμέσως στη δουλειά. Ο Piëch δε συμφωνεί με το χαμηλό μοντέλο, που του παρουσίασαν, έστω κι αν αυτό είναι ό,τι καλύτερο από πλευράς αεροδυναμικής. Το κρίνει τελείως μη πρακτικό και φοβάται ότι δε θα αγόραζε κανείς αυτό το αυτοκίνητο. Ένα αυτοκίνητο εξαιρετικά χαμηλής κατανάλωσης δεν μπορεί να είναι τόσο χαμηλών προσδοκιών. Έτσι, τα πάντα ξεκίνησαν εκ νέου από την αρχή: Η νέα προσπάθεια έχει έναν εξαιρετικά χαμηλό αεροδυναμικό συντελεστή cw της τάξης του 0,252. Η έκδοση των 3,0 lt. του Audi A2 είχε γεννηθεί…
Προτού το αυτοκίνητο εισέλθει στην αγορά το 2000, συνέχιζε να βελτιώνεται. Το A2 έγινε το πρώτο αυτοκίνητο διευρυμένης παραγωγής, που διέθετε αλουμινένιο αμάξωμα. Χάρη σε αυτό, το βάρος κυμαίνεται μεταξύ μόλις 895 και 1.030 kg!
Ήταν το πιο προοδευτικό και το πιο δαπανηρό μικρομεσαίο μοντέλο της εποχής του. Το A2 είναι ένας μοναδικός… υπερθετικός βαθμός, παραγεμισμένος με βραβεία και παράσημα τόσο στη Γερμανία, όσο και έξω από τα σύνορά της.
Πάντως, μία μεγάλη επιτυχία για τους μηχανικούς και τους σχεδιαστές δεν έγινε ποτέ αυτό το Audi, όπως επίσης μια εμπορική επιτυχία. Το αμάξωμά του, που ήταν αποκλειστικά αφιερωμένο στην ιδανική ροή του αέρα πάνω του και οι ασυνήθιστες αναλογίες του δεν άρεσαν και τόσο στο… πελατολόγιο. Επίσης, η προχωρημένη τεχνολογία του έκανε το Α2 να είναι κατά πολύ ακριβότερο σε σχέση με τον ανταγωνισμό του.
Το «αυτοκίνητο των 3,0 lt.» με τον TDI των 1,2 lt. και τα 61 PS πούλησε μόλις 6.555 «κομμάτια», οι άλλες εκδόσεις (δύο βενζίνης και δύο diesel) αποδείχθηκαν μεν πιο αγαπητές, αλλά το Α2 παρέμεινε ένα… αζήτητο εμπόρευμα. Η παραγωγή του σταμάτησε το 2005, έχοντας συμπληρώσει 176.377 μονάδων.
Follow @CarsnewsGr