SYM SIBERIA – Η διάσχιση της Σιβηρίας με SYM ΝΗ-Τ 300 – 6η Ανταπόκριση

Η επιστροφή

Καλά έφτασα ως το Vladivostok, τώρα όμως πρέπει να γυρίσω σπίτι μου! Με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό? Η λευκή SYM NH-T 300 θα πήγαινε με τρένο ως την Μόσχα (εγώ αεροπορικώς) και κατόπιν θα συνέχιζα οδικώς για Ελλάδα. Υπολείπονταν άλλα 3.500 χλμ. για την ουσιαστική ολοκλήρωση του SYM SIBERIA.

Αφού το μικρό θηρίο μπήκε στο ξύλινο κλουβί του για το μεγάλο σιδηροδρομικό ταξίδι, εγώ είχα στη διάθεσή μου 12 ολόκληρες ημέρες – ήταν το χρονικό διάστημα που θα διαρκούσε η μεταφορά της μοτοσυκλέτας. Συναντήθηκα καταρχήν με εγκάρδιους φίλους (τον Vladimir, τον Dmitrii και την Dina) που είχα γνωρίσει εδώ στο Vladivostok το 2018. Φυσικά και το γλεντήσαμε δεόντως, με μπάρμπεκιου, κρύες μπύρες και άφθονη βότκα – ήμασταν μια πολύ κεφάτη ελληνο–ρωσική παρέα!

Περπάτησα αρκετά στο αγαπημένο μου Vladivostok, ενώ οι οικοδεσπότες μου με ξενάγησαν στο κοντινό νησί Russky Island, που στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου είχε εξοπλιστεί σαν αστακός για να αποκρούσει τυχόν επιθέσεις των Ιαπώνων – τα οχυρωματικά έργα και ο πολεμικός εξοπλισμός ήταν όντως εντυπωσιακά.

Κι αφού αποχαιρέτησα τους καλούς μου φίλους, έβγαλα ένα αεροπορικό εισιτήριο και αναχώρησα από το συννεφιασμένο Vladivostok για μια τριήμερη επίσκεψη στην πόλη Magadan.

Unboxing στη Μόσχα

Από το Magadan, και πάλι αεροπλάνο με προορισμό την Μόσχα. Ήταν η σειρά της ρωσικής πρωτεύουσας να με φιλοξενήσει και να με ξεναγήσει μέχρι την άφιξη της λευκής SYM NH-T 300. Έκπληκτος διαπίστωσα πως η ρωσική μητρόπολη ήταν μια τεράστιων διαστάσεων megacity που χαρακτηριζόταν από υπέροχες εναλλαγές αρχιτεκτονικών ρυθμών, στοιχείο που της προσέδιδε έναν ιδιαίτερο και ξεχωριστό χαρακτήρα.

Αστραφτεροί ουρανοξύστες και κτίρια υψηλής αισθητικής αρχιτεκτονικής, ορθόδοξες εκκλησίες με τους παραδοσιακούς κρεμμυδόσχημους τρούλους, εντυπωσιακά εμπορικά κέντρα, ενδιαφέροντα μουσεία, επώνυμοι οίκοι μόδας και κοσμοπολίτικα εστιατόρια συνυπήρχαν με τα κλασικά-διαχρονικά αξιοθέατα της ρωσικής πρωτεύουσας. Το συμπέρασμά μου από την ολιγοήμερη γνωριμία μου με την μεγαλούπολη της Ρωσίας; Η Μόσχα των Ρομανόφ, του Τολστόι και των μπαλέτων Μπολσόι έχει μεταμορφωθεί σε μια από τις πιο πολύμορφες και δυναμικές πρωτεύουσες του κόσμου.

Η αγωνία μου για την τύχη της λευκής SYM NH-T 300 έλαβε τέλος όταν είδα το ξύλινο κουτί με την μοτοσυκλέτα να με καρτερά σε μια αποθήκη στα νότια προάστια της Μόσχα. Γρήγορο unboxing, σύνδεση της μπαταρίας, μίζα και έτοιμος να φύγω – η πόρτα εξόδου από την Ρωσία απείχε μόλις 620 χλμ. Τόσο κοντά ήταν τα σύνορα της Λετονίας.

Στην προσπάθειά μου όμως να περιηγηθώ με την μοτοσυκλετα στο κέντρο της Μόσχας, έπαθα βαριά ήττα. Λόγω των ουκρανικών επιθέσεων με drones πέριξ του Κρεμλίνου, όλα τα GPS τίθονταν αυτομάτως εκτός λειτουργίας στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου – ηλεκτρονικός πόλεμος γαρ. Μην έχοντας καθόλου σήμα στο GPS, μοιραίο ήταν να χαθώ στους κυκλοφοριακά κορεσμένους δρόμους της Μόσχας και να βρίζω τη τύχη μου.

Από τη Λετονία στη Σλοβακία

Αφού αποχαιρέτησα την Μόσχα, ξεκίνησε η διαδικασία επιστροφής στην Ελλάδα. Περίπου 3.500 χλμ. με χώριζαν από την Αθήνα, ενώ είχα να διασχίσω 7 χώρες (Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Σερβία, Βόρεια Μακεδονία) μέχρι να περάσω την γραμμή τερματισμού του SYM SIBERIA.

Μετά από 620 βροχερά χιλιόμετρα στη Δυτική Ρωσία, σφράγισα δίχως ιδιαίτερες καθυστερήσεις το διαβατήριό μου και είπα «bye bye Russia». Η οδική αποστολή στη Λετονία ήταν αρκετά σύντομη (μόλις 180 χλμ. και διανυκτέρευση στην κωμόπολη Daugavpils), με την Λιθουανία να με υποδέχεται κατόπιν και να μου συστήνεται μέσω της πόλης Kaunas. Κι εδώ, λίγα τα χιλιόμετρα – μόλις 300!

Σειρά είχε μετά η Πολωνία (725 χλμ.), με μια στάση–διανυκτέρευση στην ατμοσφαιρική Κρακοβία! Κτισμένη και στις δυο όχθες του ποταμού Βιστούλα, η πάλαι ποτέ βασιλική πρωτεύουσα της Πολωνίας ήταν μια μνημειακή πόλη που μιλούσε για το παρελθόν της μέσα από τα εξαίσια αρχιτεκτονήματά της.

Από την Κρακοβία, η λευκή SYM NH-T 300 «σημάδευε» την πρωτεύουσα Βουδαπέστη της Ουγγαρίας (390 χλμ.) – μεσολαβούσε ένα μικρό πέρασμα 210 χλμ. μέσα από την Σλοβακία. Όλη η πορεία μου στην Σλοβακία ήταν μια εκπληκτική δαντελωτή διαδρομή μέσα στο βασίλειο των ορέων Τάτρα, με τον αμφιβληστροειδή μου να μην “χορταίνει” πράσινο. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα δυστυχώς καιγόταν απ’ άκρη σε άκρη.

Μεγάλή μεταλλική καρδιά

Η τελευταία φορά που επισκέφθηκα την Βουδαπέστη ήταν πριν από ένα χρόνο, στα πλαίσια του ταξιδιού VOLGA ROUTE. Αυτό δεν σήμαινε όμως πως δεν θα έκανα ξανά μια στάση στην μητρόπολη της Ουγγαρίας. Μου είναι αδύνατο να αντισταθώ στο κάλεσμα της ντίβας του Δούναβη.

Στη Σερβία, και συγκεκριμένα στο Βελιγράδι, φιλοξενήθηκα από τον επιστήθιο φίλο Marko και την αξιαγάπητη οικογένειά του. Στην γειτονική Βόρεια Μακεδονία πραγματοποίησα μια σύντομη στάση στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων, όπου αντίκρισα ένα αρχιτεκτονικό αλαλούμ με πομπώδη αγάλματα, κτίρια «σοβιετικού σουρεαλισμού», κιτς κατασκευές και αρχαιοελληνικές κολώνες.

Και μετά, ΕΛΛΑΔΑ! Η παρουσία μου στη Θεσσαλονίκη συνδυάστηκε μ’ επίσκεψη στο κατάστημα MOTOMARKET, όπου αντάμωσα τον πολυταξιδεμένο ιδιοκτήτη Σταμάτη Δημητριάδη και τον ευχαρίστησα για την υποστήριξη και την εμπιστοσύνη που απολαμβάνω από τον ίδιο και τα καταστήματα MOTOMARKET.

Η τελευταία διαδρομή του SYM SIBERIA (Θεσσαλονίκη–Αθήνα) μού θύμισε ταξίδι στην έρημο! Με τον υδράργυρο να φλερτάρει τους 45 C και τον καυτό αέρα να με μαστιγώνει αλύπητα, ήταν μοιραίο να ψάχνω στο κάμπο της Λάρισας για καμήλες…

Επιστρέφοντας σπίτι μετά από 45 ημέρες, λογικό ήταν να χαθώ στις αγκαλιές των αγαπημένων μου προσώπων. Κι καθώς ξεφόρτωνα τις αποσκευές της SYM NH-T 300, κοίταξα κατάματα την μικρή adventure μοτοσυκλέτα και την ευχαρίστησα θερμά: «Μετά από 18.100 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα στη σέλα σου, ολοκλήρωσα έναν τεράστιο ταξιδιωτικό άθλο. Αν και μικρή, η μεταλλική σου “καρδιά” των 300 cc αποδείχθηκε τελικά πολύ μεγάλη».

Χορηγοί και υποστηρικτές