Ο μόλις 18 ετών Όλιβερ είχε πάει στην Σαουδική Αραβία έχοντας μεγάλο κίνητρο έπειτα από τον δύσκολο αγώνα F2 του Μπαχρέιν. Και το ξεκίνημα της Πέμπτης ήταν ιδανικό, με τον νεαρό Βρετανό της Prema Racing να παίρνει την pole.
Όμως τα πράγματα θα γίνονταν ακόμη καλύτερα για εκείνον την επόμενη ημέρα. Μόνο που τα ευχάριστα νέα δεν θα αφορούσαν στην F2 αλλά στην F1! Με τον Κάρλος Σάινθ να μένει εκτός λόγω σκωληκοειδίτιδας, η Ferrari δεν δίστασε καθόλου να αντικαταστήσει τον Ισπανό με τον Όλιβερ ο οποίος εδώ και 2,5 χρόνια ανήκει στην ακαδημία οδηγών της.
Ο Μπέρμαν έμαθε τα νέα, μία ώρα περίπου πριν την αρχή του FP3. Θα έπρεπε να αφήσει ένα πολλά υποσχόμενο διήμερο στην F2 για να οδηγήσει στην μεγάλη κατηγορία. Χωρίς να έχει κάνει την σχετική προετοιμασία και με ένα μονοθέσιο το οποίο δεν έχει οδηγήσει ποτέ!
Και η αλήθεια είναι ότι τα κατάφερε περίφημα. Σίγουρα ο Όλιβερ έχει προηγούμενη εμπειρία με μονοθέσια F1 από δοκιμές εξέλιξης. Όχι, όμως, με την φετινή SF-24 και σίγουρα όχι σε μία πίστα η οποία φημίζεται για το πόσο εύκολα μπορεί να οδηγήσει τον οδηγό σε υπερβολές.
Ωστόσο ο Μπέρμαν τα κατάφερε περίφημα. Ήδη από το FP3 ο Βρετανός έδειχνε πολύ άνετα στο μονοθέσιο, ενώ στις κατατακτήριες είχε την ταχύτητα για να περάσει στο Q3. Το λάθος που έκανε στην τελευταία του προσπάθεια στο Q2, όμως, του κόστισε.
Έπρεπε να κάνει έναν αργό γύρο ώστε να πέσει η θερμοκρασία της μαλακής γόμας και να προσπαθήσει ξανά. Φυσικά στο σημείο εκείνο δεν θα είχε τα Pirelli στο βέλτιστο σημείο τους. Ακόμη κι έτσι έχασε για μόλις 36 χιλιοστά του δευτερολέπτου την 10η θέση που θα τον έστελνε στο Q3.
Χρόνια προβλήματα
Κατά ένα περίεργο παιχνίδι της τύχης ο οδηγός που άφησε τον Όλιβερ εκτός συνέχειας δεν ήταν άλλος από τον συμπατριώτη του, Λιούις Χάμιλτον. Εκείνος, δηλαδή, ο οποίος έχει κλείσει με την ομάδα του Μπέρμαν για το 2025 και μετά.
Ο Λιούις έχει ένα δύσκολο τριήμερο μέχρι στιγμής. Η W15 δεν δείχνει να συμπαθεί ιδιαίτερα την γρήγορη διαδρομή της Τζέντα. Ο Χάμιλτον ήταν από την αρχή σταθερά αργότερος του Ράσελ. Η διαφορά τους στο Q3 μπορεί να ήταν σχετικά μικρή. Ωστόσο κολακεύει τον Χάμιλτον έναντι του Ράσελ.
Η προσπάθεια του Χάμιλτον έγινε με φρέσκα soft, ενώ στην αντίστοιχη δική του ο Ράσελ έκανε λάθος και έπρεπε να την εγκαταλείψει. Ο Λιούις ήταν εμφανώς προβληματισμένος από την συμπεριφορά της W15 στην Σαουδική Αραβία. Μετά το FP2 πρόσθεσε φτερό στο πίσω μέρος ώστε να έχει καλύτερη αίσθηση στις συνεχείς γρήγορες καμπές της διαδρομής.
Ο Ράσελ συνέχισε με set-up χαμηλότερης κάθετης δύναμης. Μπορεί να έχανε στις εξόδους των στροφών από τον Χάμιλτον. Ωστόσο χάρη στο επιθετικό στιλ οδήγησής του κέρδιζε πολύ περισσότερο χρόνο από τον teammate του κατά την φάση του φρεναρίσματος.
Παρά την αισιοδοξία στο στρατόπεδο της Mercedes κατά την παρουσίαση της W15, το γερμανικό μονοθέσιο δείχνει ότι ταλανίζεται κι εκείνο από τα χρόνια προβλήματα των δύο προκατόχων του.
Εκείνοι που έλαμψαν
Και οι δύο Mercedes, όμως, ήταν ξεκάθαρα αργότερες των δύο McLaren. Όπως είχαμε γράψει, η MCL38 αναμενόταν ως το φαβορί μεταξύ των ομάδων με PU Mercedes στην Τζέντα. Αν εξαιρέσουμε τον -για άλλη μια φορά συγκλονιστικό- Αλόνσο, η πρόβλεψη αυτή επιβεβαιώθηκε.
Και μάλιστα με τον Πιάστρι να κερδίζει τον Νόρις χάρη σε έναν φανταστικό γύρο. Με την Aston Martin να έχει δείξει ότι υστερεί σε συνθήκες αγώνα, σίγουρα οι οδηγοί της McLaren θα θεωρούν ότι έχουν μια καλή ευκαιρία να μπουν στην μάχη για μια θέση στο podium. Ιδίως εάν η φθορά των Pirelli στην SF-24 του Λεκλέρ είναι μεγάλη.
Things that go bump in the night 😵
Piastri tries to squeeze everything out of this rapid Jeddah track#F1 #SaudiArabianGP qualifying highlights ⤵️
— Formula 1 (@F1) March 8, 2024
Ο Μονεγάσκος έκανε κι εκείνος μία καταπληκτική προσπάθεια στο τέλος για να πάρει την 2η θέση από τον Σέρχιο Πέρεζ. Εκείνος, όμως, που ήταν και πάλι απλησίαστος ακούει στο όνομα Μαξ Φερστάπεν. Ο Ολλανδός βιώνει την αγωνιστική τελειότητα εδώ και πάνω από 3 χρόνια.
Ο χθεσινός του γύρος στην Τζέντα θύμισε σε πολλά την συγκλονιστική του προσπάθεια του 2021 η οποία δεν είχε ολοκληρωθεί ποτέ. Φέτος, όμως, η ιστορία ήταν διαφορετική. Με την RB20 ρυθμισμένη στην εντέλεια ο Μαξ χόρευε με χαρακτηριστική άνεση ανάμεσα στους τοίχους της Τζέντα.
Όλα έδειχναν τόσο εύκολα, τόσο φυσικά ώστε κάποιος θα μπορούσε να ξεχάσει για λίγο το πόσο δύσκολο είναι αυτό που κάνει ο Μαξ. Ήταν μία υπερβατική επίδοση. Μία επίδοση που μας θύμισε το γιατί η αγωνιστική οδήγηση είναι στην πραγματικότητα κι εκείνη ένα από τα είδη τέχνης.